بررسی نگرش های مختلف به یادگیری در عصر اطلاعات

در عصر اطلاعات که با رشد سریع فناوری های دیجیتال، توسعه شبکه های ارتباطی و دسترسی گسترده به منابع دانشی همراه است، یادگیری دیگر به محیط های سنتی محدود نمی شود و نگرش ها به فرآیند یادگیری دچار تحولات بنیادین شده اند. این مقاله با رویکردی تحلیلی و توصیفی، به بررسی نگرش های مختلف به یادگیری در این عصر نوین می پردازد. نگرش های سنتی که بر انتقال یک سویه دانش از معلم به دانش آموز تاکید دارند، در مقابل رویکردهای نوین یادگیری قرار گرفته اند که مفاهیمی همچون یادگیری خودراهبر، یادگیری مادام العمر، یادگیری شبکه ای، و یادگیری مبتنی بر فناوری را مورد توجه قرار می دهند. همچنین، نقش فزاینده فراگیران به عنوان کنشگران فعال در فرآیند ساخت دانش و تعامل با منابع متنوع اطلاعاتی مورد تاکید قرار می گیرد. در این مقاله، با بهره گیری از منابع علمی و مطالعات روز، تاثیر فناوری های نوظهور مانند هوش مصنوعی، یادگیری ماشینی، محیط های یادگیری مجازی و رسانه های اجتماعی بر تغییر ماهیت یادگیری تحلیل می شود. یافته ها نشان می دهند که نگرش های نوین نه تنها موجب افزایش دسترسی و انعطاف پذیری در یادگیری شده اند، بلکه موجب تحول در نقش های معلمان، سازمان های آموزشی و خود فراگیران نیز شده اند. نتیجه گیری مقاله بر ضرورت بازنگری در سیاست گذاری های آموزشی و بازطراحی نظام های یادگیری رسمی و غیررسمی بر مبنای اقتضائات عصر اطلاعات تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: یادگیری در عصر اطلاعات ، نگرش های یادگیری ، فناوری آموزشی ، یادگیری مادام العمر ، یادگیری خودراهبر