بررسی اثرات آموزش مجازی توسعه مهارت های خلاقیت

در دنیای پرشتاب و متحول کنونی، خلاقیت به عنوان یکی از مولفه های کلیدی در توسعه فردی و حرفه ای شناخته می شود. آموزش مجازی به عنوان رویکردی نوین در نظام های آموزشی، ظرفیت های ویژه ای برای پرورش و ارتقاء مهارت های خلاقانه در اختیار فراگیران قرار می دهد. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثرات آموزش مجازی بر توسعه مهارت های خلاقیت انجام گرفته است. این مطالعه به صورت توصیفی–تحلیلی و با استفاده از روش میدانی به اجرا درآمده و جامعه آماری آن شامل دانشجویان دوره های آموزش مجازی در مقاطع مختلف تحصیلی بوده است. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه استاندارد مهارت های خلاقیت تورنس (TTCT) و پرسشنامه محقق ساخته مرتبط با ابعاد آموزش مجازی استفاده شد.نتایج تحلیل آماری نشان داد که بین میزان بهره مندی از آموزش مجازی و رشد مولفه های خلاقیت (شامل ابتکار، انعطاف پذیری، سیالی و بسط) رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین، استفاده از محیط های یادگیری تعاملی، بهره گیری از ابزارهای چندرسانه ای، امکان یادگیری در زمان و مکان دلخواه، و طراحی محتواهای آموزشی خلاقانه، از مهم ترین عواملی بودند که بر رشد مهارت های خلاقیت تاثیرگذار بودند. یافته ها بیانگر آن است که آموزش مجازی، در صورت طراحی مناسب، می تواند به طور موثری بستر رشد تفکر خلاق را فراهم کند.در نهایت، این تحقیق پیشنهاد می کند که سیاست گذاران آموزشی، مدرسین و طراحان دوره های مجازی با توجه ویژه به اصول یادگیری خلاقانه، بسترهایی فراهم کنند که علاوه بر انتقال دانش، موجب تحریک و پرورش خلاقیت در یادگیرندگان گردد. بهره گیری آگاهانه از فناوری های نوین آموزشی، نه تنها موجب افزایش بهره وری فرآیند یادگیری می شود، بلکه زمینه ساز تربیت نیروهای خلاق و نوآور برای آینده خواهد بود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: آموزش مجازی ، مهارت های خلاقیت ، یادگیری الکترونیکی ، تفکر خلاق ، نوآوری آموزشی ، محیط های تعاملی