بررسی آگاهی معلمان جغرافیا از اصول آموزش آب وهواشناسی در مدارس

آب وهواشناسی به عنوان یکی از شاخه های مهم جغرافیا، نقشی اساسی در درک پدیده های محیطی، تغییرات اقلیمی و آمادگی برای مواجهه با مخاطرات طبیعی ایفا می کند. آموزش صحیح و موثر مفاهیم آب وهواشناسی در مدارس، مستلزم برخورداری معلمان از دانش کافی، مهارت های آموزشی مناسب و درک اصول علمی این حوزه است. این پژوهش با هدف بررسی سطح آگاهی معلمان جغرافیای مقطع متوسطه از اصول آموزش آب وهواشناسی انجام شده است. روش تحقیق از نوع توصیفی-پیمایشی بوده و جامعه آماری شامل معلمان جغرافیای شاغل در مدارس متوسطه مناطق مختلف کشور است. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه ای محقق ساخته شامل سه مولفه دانش مفهومی، مهارت های آموزشی و آگاهی نسبت به اهمیت تغییرات اقلیمی بوده که روایی آن با استفاده از نظر خبرگان و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ تایید شد.نتایج تحلیل داده ها نشان می دهد که سطح آگاهی معلمان در زمینه دانش مفهومی مرتبط با آب وهواشناسی در سطح متوسط رو به پایین قرار دارد، در حالی که در حوزه مهارت های آموزشی، بیشتر معلمان به روش های سنتی تدریس تکیه دارند و کمتر از فناوری های نوین آموزشی بهره می برند. همچنین، میزان آگاهی نسبت به اهمیت آموزش تغییرات اقلیمی و نقش آن در توسعه پایدار در سطح پایین ارزیابی شد. بر اساس یافته ها، پیشنهاد می شود دوره های ضمن خدمت تخصصی برای توانمندسازی معلمان در حوزه آب وهواشناسی برگزار شده و محتوای دروس دانشگاهی رشته جغرافیا در تربیت معلم بازنگری گردد. همچنین، ضرورت بازطراحی منابع درسی با تاکید بر آموزش عملی و میان رشته ای در این حوزه توصیه می شود.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی:آب وهواشناسی ، آموزش جغرافیا ، معلمان متوسطه ، آگاهی اقلیمی ، تغییرات آب وهوایی ، روش های تدریس