هوش مصنوعی و ارتقاء تعامل بین معلم و دانش آموزان ابتدایی

در عصر حاضر، هوش مصنوعی (AI) به عنوان یک نیروی محرکه قدرتمند، تمامی ابعاد زندگی بشر، از جمله آموزش و پرورش را دستخوش تحولات عمیقی ساخته است. این مقاله به بررسی چگونگی تاثیر هوش مصنوعی بر ارتقاء تعاملات بین معلم و دانش آموز در مقطع ابتدایی می پردازد. با توجه به اهمیت حیاتی تعامل موثر در شکل گیری شخصیت و موفقیت تحصیلی دانش آموزان خردسال، هوش مصنوعی با قابلیت هایی نظیر شخصی سازی یادگیری، ارائه بازخورد فوری، خودکارسازی وظایف تکراری و تحلیل داده های آموزشی، پتانسیل عظیمی برای دگرگونی پارادایم های آموزشی و توانمندسازی معلمان ارائه می دهد. این مقاله فرصت های حاصل از به کارگیری سیستم های یادگیری تطبیقی، دستیاران هوشمند آموزشی و ابزارهای تحلیل داده را در بهبود کیفیت تعاملات کلاسی و شخصی سازی آموزش تشریح می کند. همچنین، چالش ها و ملاحظات اخلاقی مهمی نظیر حریم خصوصی داده ها، سوگیری های الگوریتمی، شکاف دیجیتالی و لزوم حفظ جنبه های انسانی و عاطفی تعاملات مورد بحث قرار می گیرد. با نگاهی ویژه به بستر آموزشی ایران، فرصت ها و چالش های بومی سازی هوش مصنوعی و راهکارهای عملی برای غلبه بر موانع موجود ارائه می شود. در نهایت، مقاله به چشم انداز آینده تعاملات معلم-دانش آموز در سایه هوش مصنوعی می پردازد و توصیه های عملی برای بهره برداری موثر از این فناوری به منظور تقویت ارتباطات آموزشی و تربیت نسلی خلاق و متفکر ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: هوش مصنوعی ، آموزش ابتدایی ، تعامل معلم-دانش آموز ، یادگیری شخصی سازی شده ، توانمندسازی معلم ، چالش های اخلاقی ، آموزش ایران.