مدل سازی عددی ارزیابی پایداری لنگه سنگی شبکه حفریات زیرزمینی سرب نخلک به روش استخراج از طبقات فرعی

به طورکلی، حفرهرگونه فضا و شبکه زیرزمینی باعث به هم خوردن تعادل تنش های وارده برآن منطقه شده و حفظ پایداری، نیازمند ایجاد تعادل جدید بین تنش های موجود است. باتوجه به تنوع وسیع روش های معدنکاری زیرزمینی، انتخاب روش حفاری مناسب با شرایط سینه کار و جهت رسیدن به بازدهی بیشتر با کاهش هزینه امری ضروری است. روش استخراج از طبقات فرعی از دیدگاه های اقتصادی، شرایط به کارگیری و ظرفیت تولید، جایگاه ویژه ای درمیان روش های زیرزمینی دارد. روش های عددی به عنوان دقیق ترین روش ها برای تعیین میدان تنش و جابه جایی در اطراف حفریات زیرزمینی شناخته شده اند. دراین تحقیق، پایداری لنگه سنگی میانی کارگاه استخراجی جنوبی و شمالی موجود تا تراز ۹۱۴ (۱۲۵- متری) معدن جدید زیرزمینی سرب نخلک در زون ۳۵ و ۳۶ به طریق مدل سازی عددی تفاضل محدود FLAC۳D مورد بررسی قرارگرفته است. روش استخراج از طبقات فرعی به عنوان روش حفاری و مدل رفتاری، موهرکلمب و به صورت پیوسته فرض شده است. به منظورارزیابی نتایج عددی و پایداری لنگه سنگی از معیار ساکورایی استفاده شد. براساس نتایج مدل سازی عددی، حداکثر میزان جابه جایی کل ناشی از حفاری کارگاه جنوبی برابر ۱۱.۴۷ سانتی متر است. میزان جابه جایی درجهت محور Z و Y به ترتیب برابر۵.۳۶ و ۹.۵۹ سانتی متر و میزان تنش های حداکثر القایی به دست آمده برابر ۱۹ مگاپاسکال است. از نتایج حاصل می شود که میزان تنش های القایی اطراف تونل های دسترسی، لنگه سنگی و کارگاه جنوبی از مقاومت توده سنگ بیشتر نشده بنابراین گسیختگی و شکست اتفاق نیفتاده است. همچنین میزان جابه جایی حداکثر به دست آمده از حفاری کارگاه جنوبی درمیان حد حداکثر و حداقل معیارساکورایی قرارگرفته است و می توان به پایداری لازم لنگه سنگی با عرض۱۲متر پس از حفرکارگاه جنوبی پی برد.

کلیدواژه ها:

تحلیل پایداری ، معدن زیرزمینی سرب نخلک ، روش استخراج از طبقات فرعی ، روش عددی تفاضل محدود ، معیارساکورایی