مقایسه اثربخشی زوج درمانی گاتمن با زوج درمانی رفتاری- تلفیقی بر آگاهی و سازگاری و باورهای ارتباطی صحیح زوجین دارای خیانت زناشویی شهرستان تبریز

پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه اثربخشی زوج درمانی گاتمن با زوج درمانی رفتاری- تلفیقی بر ذهن آگاهی، سازگاری و باورهای ارتباطی صحیح زوجین دارای تجربه خیانت زناشویی شهرستان تبریز انجام گرفت. روش پژوهش نیمه آزمایش با طرح پیش آزمون- پس آزمون و با گروه گواه بود. جامعه آماری زوجین دارای تجربه خیانت که به دادگاه خانواده و مرکز مشاوره علامه امینی در سال ۱۴۰۲ مراجعه کرده بودند، بود که با نمونه گیری هدفمند ۳۵ زوج انتخاب شدند و با تصادفی سازی در سه گروه ذهن آگاهی، سازگاری و باورهای ارتباطی صحیح جایگزین شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه مقیاس نگرش به خیانت زناشویی (واتلی، ۲۰۰۸) و پرسشنامه مقیاس سازگاری زناشویی (RDAS) و پرسشنامه مقیاس باورهای ارتباطی آیدلسون و اپشتاین (۱۹۸۲) و پرسشنامه پنج عاملی ذهن آگاهی (بائر و اسمیت، ۲۰۰۶) استفاده شد. که در مرحله پیش آزمون و پس آزمون شرکت کنندگان این پرسشنامه ها را تکمیل کردند. با اجرای روش های زوج درمانی گاتمن و زوج درمانی رفتاری- تلفیقی برای زوجین دارای تجربه خیانت در طی ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای برای گروه آزمایش اجرا گردید. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش آمار توصیفی و تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته ها نشان داد میانگین باورهای ارتباطی، ذهن آگاهی و سازگاری در پس آزمون گروه آزمایش به ترتیب ۳۳/۹۲، ۸۰/۵۵، ۸۶/۲۸ است. اما میانگین پس آزمون گروه کنترل ۳۳/۹۵، ۸۶/۶۸، ۸۶/۳۱ است. همچنین نتایج حاکی از آن بود که زوج درمانی گاتمن و زوج درمانی رفتاری- تلفیقی بر باورهای ارتباطی، ذهن آگاهی و سازگاری موثر می باشد و بین این دو روش زوج درمانی در تاثیرگذاری بر متغییر های باورهای ارتباطی صحیح، ذهن آگاهی و سازگاری تفاوت معنی داری مشاهده نشد.