نقش کاربردی انعطاف پذیری روانشناختی در بهبود روابط زناشویی

انعطاف پذیری ظرفیت ارتباط با زمان حال و عمل بر روی اهداف بلندمدت به جای تمایلات کوتاه مدت است. انعطاف پذیری روان شناختی به افراد اجازه می دهد تا با تغییرات محیط سازگار شوند و به روش های جدید، خلاقانه و سالم واکنش نشان دهند که با اهداف و ارزش های فرد همسو باشد. به نظر می رسد متغیر انعطاف پذیری روانشناختی یکی از متغیرهای مهم و پرکاربرد در روابط زناشویی باشد. بر همین اساس پژوهش حاضر با هدف « نقش کاربردی انعطاف پذیری روانشناختی در بهبود روابط زناشویی» انجام گرفت. روش پژوهش حاضر مروری از نوع کتابخانه ای است. مطالب گردآوری شده برگرفته از سایت های پژوهشی مختلف فارسی و لاتین همچون اس آی دی، ساینس دایرکت، اسکوپوس، مگیران، گوگل اسکالر، پورتال علوم انسانی و پایان نامه های دانشگاهی می باشد. کلیدواژه های پژوهش حاضر جهت جستجو عبارت بودند از: روابط زناشویی، زوجین، انعطاف پذیری، انعطاف پذیری روانشناختی، روابط زناشویی، مفهوم خانواده. مطالعات انجام شده نشان دادند بین انعطاف پذیری روانشناختی و بهبود روابط زناشویی و رضایت زناشویی رابطه معناداری وجود دارد. در واقع افرادی که توانایی تفکر انعطاف پذیر را دارند، از توجیهات جایگزین استفاده می کنند، به صورت مثبت چارچوب فکری خود را بازسازی می کنند و موقعیت های چالش برانگیز یارویدادهای استرس زا را می پذیرند و از همین سو مهارت حل مسئله خوبی دارند. بنابراین انعطاف پذیری روانشناختی یکی از متغیرهای مهم در حیطه زناشویی محسوب می شود.