پیش بینی گرایش به طلاق هیجانی بر اساس ارضای نیازهای بنیادی و باورهای فراشناختی زوجین جوان

هدف از پژوهش حاضر پیش بینی گرایش به طلاق هیجانی بر اساس ارضای نیازهای بنیادی و باورهای فراشناختی زوجین جوان می باشد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه زوجین جوان مراجعه کننده به مرکز مشاوره خانواده شهرستان پارساباد در سال ۱۴۰۲ است که تعداد آنها برابر ۳۰۰ زوج می باشد. بر اساس جدول نمونه گیری کرجی سی و مورگان ۱۶۸ زوج به روش نمونه گیری در دسترس به عنوان حجم نمونه انتخاب شد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه های طلاق هیجانی گاتمن (۱۹۹۹)، ارضا نیازهای بنیادی روانشناختی دسی و همکاران (۲۰۰۰)، باورهای فراشناختی ولز (۱۹۹۷) بود.برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ استفاده شد. نتایج نشان داد که گرایش به طلاق هیجانی بر اساس ارضای نیازهای بنیادی و باورهای فراشناختی زوجین جوان شهرستان پارس آباد بطور معنی داری قابلیت پیش بینی دارد (۰۵/۰>P) و به ازای هر واحد افزایش در نمرات ارضای نیازهای بنیادی و باورهای فراشناختی زوجین، طلاق هیجانی والدین به ترتیب ۴۶۳/۰- و ۳۴۷/۰- واحد کاهش می یابد.

کلیدواژه ها:

نیازهای بنیادی ، باورهای فراشناختی ، طلاق هیجانی