کاربرد نظریه های روانشناسی رشد در طراحی استراتژی های مدیریت کلاس به منظور ارتقای مشارکت فعال دانش آموزان ابتدایی

مدیریت کلاس درس در دوره ابتدایی به عنوان یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار بر کیفیت یادگیری و توسعه مهارت های دانش آموزان شناخته می شود. این پژوهش با هدف بررسی کاربرد نظریه های روان شناسی رشد در طراحی استراتژی های مدیریت کلاس به منظور ارتقای مشارکت فعال دانش آموزان ابتدایی انجام شده است. روش تحقیق کیفی، تحلیلی و کتابخانه ای بوده و با تحلیل نظام مند منابع علمی و نظریه های مرتبط، چارچوبی مفهومی برای پیوند میان ویژگی های رشدی کودکان و راهبردهای مدیریت کلاس ارائه گردیده است. یافته ها نشان می دهد که بهره گیری از نظریه های رشد شناختی، اجتماعی-فرهنگی، روانی-اجتماعی و یادگیری اجتماعی، معلمان را قادر می سازد تا با طراحی محیط های یادگیری متناسب با سطح رشد شناختی و هیجانی دانش آموزان، فضاهایی مشارکتی، انگیزشی و حمایتگر ایجاد کنند. همچنین، راهکارهای مدیریتی مبتنی بر این نظریه ها موجب افزایش خودکارآمدی، مسئولیت پذیری و تعاملات مثبت در کلاس می شود و مشارکت فعال دانش آموزان را بهبود می بخشد. این پژوهش تاکید می کند که آموزش معلمان در زمینه روان شناسی رشد و به کارگیری راهبردهای مشارکتی، کلید ارتقای کیفیت آموزشی در مدارس ابتدایی است. در نهایت، پیشنهاداتی برای توسعه مدل های مدیریت کلاس بر پایه روان شناسی رشد ارائه شده است که می تواند راهگشای بهبود فرایند یاددهی-یادگیری باشد.

کلیدواژه ها:

روان شناسی رشد ، مدیریت کلاس ، مشارکت فعال ، یادگیری مشارکتی ، آموزش ابتدایی.