تئاتر: فرهنگ اسپرانتو یا فرهنگ از طریق اسپرانتو؟

اجراهای تئاتری به زبان اسپرانتو از سال ۱۸۹۶، از جمله در هر کنگره جهانی (بریتانیا)، انجام شده است، اما اغلب این اجراها نمایشنامه های ترجمه شده یا اقتباسی بوده اند. اکثر بازیگران آماتور بودند، اما بازیگران حرفه ای به سرعت ظاهر شدند ، چه در نمایشنامه های اصلی (مانند گینورا اثر ادموند پرایوات، بریتانیا ۱۹۲۵) و چه در ترجمه ها (مانند هملت اثر شکسپیر، بریتانیا ۱۹۲۸). از خولیو باغی و الکساندر استارکه گرفته تا جورگو هندزلیک و ساشا پیلی پوویچ، از طریق تئاتر هنر بین المللی (سرجان فلگو)، آوا سیمانوا، تئاتر اسپرانتو بلغاری (کریل دراجف)، ویدا ژرمن، تئاتر اسپرانتو لهستانی) زبیگنیو دوبرژینسکی)، جادویگا گیبزینسکا ،جرزی فورال، )TESPA تئاتر اسپرانتو پاریس) ، تلاش برای همکاری با جشنواره ها ، کاباره ها (ریموند شوارتز)، مجله ، پشت صحنه و غیره، با مشکلات زبان تئاتر، مخاطبان اسپرانتو... نباید از دیگر انواع تئاتر (تئاتر عروسکی مانند PIF، تئاتر رادیویی و تئاتر فیلم برداری شده، تئاتر خیابانی با هدف تعریف شده توسط رادیو...) غافل شد.