تاثیر ارتباط گفت وگومحور معلم بر کاهش تنش ها و پرخاشگری های کلاسی

پرخاشگری یکی از چالش های رایج در محیط های آموزشی است که نه تنها روند یادگیری را مختل می کند، بلکه سلامت روانی دانش آموزان و تعادل فضای کلاس را نیز تحت تاثیر قرار می دهد. بسیاری از این رفتارهای پرخاشگرانه، حاصل نبود ارتباط صحیح، درک متقابل و احساس بی توجهی از سوی بزرگ ترها، به ویژه معلمان، است. در چنین شرایطی، گفت وگوی موثر به عنوان یکی از پایه های ارتباط انسانی، می تواند عاملی کلیدی در پیشگیری و کاهش رفتارهای مخرب باشد. گفت وگویی که بر احترام، همدلی، شنیدن فعال، و استفاده از زبان آرام و غیرقضاوت گر استوار باشد، موجب تقویت احساس امنیت روانی، اعتمادسازی و مشارکت بیشتر دانش آموزان می گردد. معلمانی که به جای تنبیه و سرزنش، از رویکردهای ارتباطی سازنده بهره می برند، قادرند تعاملات مثبت تری با دانش آموزان شکل دهند و فضای سالم تری در کلاس ایجاد کنند. این مقاله با هدف بررسی نقش گفت وگوی موثر معلم با دانش آموز در کاهش پرخاشگری، ضمن تحلیل ابعاد روان شناختی این ارتباط، پیشنهادهایی کاربردی برای ارتقای مهارت های ارتباطی معلمان و بهبود مدیریت رفتاری در کلاس ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

گفت وگوی موثر ، معلم ، دانش آموز ، پرخاشگری ، ارتباط ، اعتمادسازی ، کلاس درس ، آموزش