بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر تاب آوری کودکان دبستانی در مواجهه با استرس های تحصیلی

کودکان دبستانی به دلیل شرایط رشدی، ذهنیت نوپا و چالش های محیط آموزشی، بیش از سایر گروه های سنی در معرض استرس های تحصیلی قرار دارند. استرس هایی همچون آزمون ها، تکالیف، انتظارات معلمان و والدین، رقابت های درسی، و ترس از شکست تحصیلی می تواند سلامت روان آن ها را تحت تاثیر قرار دهد. یکی از مولفه های مهمی که می تواند از شدت آسیب های ناشی از استرس بکاهد، تاب آوری است؛ یعنی توانایی فرد در مواجهه مثبت با مشکلات و حفظ عملکرد سازگارانه. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی درمان شناختی رفتاری بر افزایش تاب آوری کودکان دبستانی در برابر استرس های تحصیلی انجام شده است. درمان شناختی رفتاری با اصلاح الگوهای فکری ناسازگار و آموزش مهارت های مقابله ای، می تواند ظرفیت روانی کودکان را برای مواجهه موثر با موقعیت های استرس زا ارتقا دهد. یافته های مطالعات پیشین نشان می دهد که این رویکرد درمانی می تواند نقش مهمی در بهبود سلامت روان، خودکارآمدی و توانمندی های مقابله ای کودکان ایفا کند. این مقاله ضمن بررسی مبانی نظری موضوع، به تبیین اهمیت مداخلات شناختی رفتاری در فضای آموزشی پرداخته و زمینه را برای طراحی پژوهش های میدانی و اجرای عملی این مداخلات در نظام تعلیم و تربیت فراهم می سازد.واژگان کلیدی: درمان شناختی رفتاری، تاب آوری، استرس تحصیلی، کودکان دبستانی