اقدام پژوهی: چگونه دانش آموزان کارو دانش را به درس جغرافیا علاقمند کردم

این اقدام پژوهی با هدف افزایش علاقه و مشارکت دانش آموزان هنرستان کارودانش در درس جغرافیا انجام شد. در ابتدا، مشکل اصلی بی علاقگی دانش آموزان به این درس بود که در قالب عدم مشارکت کلاسی، نمرات پایین و انجام ندادن تکالیف خود را نشان می داد. بررسی های اولیه نشان داد دانش آموزان جغرافیا را درس بی ربطی می دانستند که هیچ کاربردی در رشته های مهارتی یا زندگی روزمره آن ها ندارد. برای حل این مشکل، چهار راهکار اصلی طراحی و اجرا شد: ۱) تدریس جغرافیا از طریق پروژه های عملی مرتبط با رشته های دانش آموزان، مانند تحلیل تاثیر آب وهوا بر طراحی لباس، ۲) استفاده از فناوری های جدید مانند نرم افزار Google Earth برای یادگیری تعاملی، ۳) سازماندهی بازدیدهای میدانی از مراکز مرتبط با جغرافیا، و ۴) تغییر روش ارزشیابی از امتحانات کتبی به پروژه های عملی. نتایج این تغییرات بسیار چشمگیر بود. مشارکت کلاسی از ۲۵ درصد به ۷۵ درصد افزایش یافت و میانگین نمرات از ۱۱.۵ به ۱۵.۸ رسید. مهم تر از نمرات، تغییر نگرش دانش آموزان بود که حالا می توانستند ارتباط جغرافیا با زندگی و شغل آینده خود را ببینند. به عنوان مثال، دانش آموزان طراحی دوخت یاد گرفتند چگونه نوع پارچه را بر اساس آب وهوای منطقه انتخاب کنند. بازخورد والدین و معلمان دیگر نیز مثبت بود و نشان می داد این تغییرات تنها محدود به کلاس جغرافیا نمانده، بلکه در سایر جنبه های آموزشی هم تاثیرگذار بوده است. این تجربه ثابت کرد که حتی دروسی مثل جغرافیا می توانند برای دانش آموزان کارودانش جذاب و کاربردی باشند، به شرطی که روش تدریس با نیازها و علایق آن ها سازگار شود. استفاده از روش های فعال، پروژه محور و مرتبط با زندگی واقعی، نه تنها انگیزه یادگیری را افزایش می دهد، بلکه باعث می شود دانش آموزان مطالب را عمیق تر و ماندگارتر یاد بگیرند. این طرح نشان داد که تغییر در روش های آموزشی، اگر به درستی اجرا شود، می تواند تحولی اساسی در نگرش و عملکرد دانش آموزان ایجاد کند.کلمات کلیدی: جغرافیا، کارودانش، پروژه عملی، فناوری آموزشی، بازدید میدانی