تاثیر سبک رهبری معلمان بر سلامت روان و انگیزه دانش آموزان

رهبری معلم یکی از عوامل اساسی در تعیین کیفیت محیط یادگیری و سلامت روانی دانش آموزان است. سبک های مدیریتی مختلف معلمان می توانند تاثیرات مثبت یا منفی بر رشد عاطفی، اجتماعی و شناختی دانش آموزان داشته باشند. این مقاله با بررسی سبک های مختلف رهبری معلمان، از جمله سبک دموکراتیک، استبدادی و بی تفاوت، به تحلیل اثرات هر یک از این سبک ها بر سلامت روانی دانش آموزان می پردازد. همچنین، به مبانی نظری مرتبط با سبک های مدیریتی و تاثیرات آن ها بر انگیزش، استرس، عزت نفس و تعاملات اجتماعی دانش آموزان پرداخته می شود. برای این پژوهش، از روش مرور سیستماتیک مطالعات پیشین و تحلیل محتوای منابع علمی استفاده شده است. نتایج نشان می دهند که سبک رهبری دموکراتیک که بر تعامل مثبت، حمایت عاطفی و تشویق دانش آموزان به مشارکت فعال تاکید دارد، بیشترین تاثیر مثبت را بر سلامت روانی آن ها دارد. در مقابل، سبک های استبدادی و بی تفاوت منجر به افزایش استرس، اضطراب و کاهش خودکارآمدی در دانش آموزان می شوند. این مقاله بر اهمیت آموزش معلمان برای به کارگیری سبک های مدیریتی موثر و تاثیر آن بر بهزیستی روانی دانش آموزان تاکید دارد. پیشنهاد می شود که برنامه های آموزشی ویژه ای برای تقویت مهارت های رهبری معلمان طراحی شود تا محیط های یادگیری حمایتگر و سازنده تری فراهم گردد.

کلیدواژه ها:

رهبری معلم ، سبک های مدیریتی ، سلامت روانی دانش آموزان ، محیط یادگیری