نقش نظام دوری در روند تربیتی و آموزشی دانش آموزان دوره اول دبستان براساس مبانی سند تحول بنیادین

نظام دوری به عنوان یکی از اصول راهبردی مطرح شده در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، نقش مهمی در روند تربیتی و آموزشی دانش آموزان دوره اول دبستان ایفا می کند. هدف از این پژوهش بررسی نقش نظام دوری در روند تربیتی و آموزشی دانش آموزان دوره اول دبستان بر اساس مبانی سند تحول بنیادین، از روش تحقیق کیفی استفاده می کند. روش تحقیق مبتنی بر تحلیل محتوای کیفی و و روش دلفی است تا دیدگاه های معلمان، کارشناسان آموزشی، و متخصصان برنامه ریزی درسی بررسی شود. جامعه آماری این پژوهش شامل متخصصان علوم تربیتی، و مدیران آموزشی است که با روش نمونه گیری هدفمند، افرادی که دانش و تجربه عمیقی در این زمینه دارند، انتخاب می شوند؛ نتیجه این پژوهش نشان داد که مضامین اصلی نظام دوری در روند تربیتی و آموزشی دانش آموزان دوره اول دبستان براساس مبانی سند تحول بنیادین شامل: ۱) توسعه فعالیت های مبتنی بر بازی و تجربه محوری برای تقویت یادگیری عملی و فعال، ۲) طراحی برنامه های آموزشی مبتنی بر تفاوت های فردی و نیازهای خاص دانش آموزان، ۳) تاکید بر پرورش هویت فرهنگی، اخلاقی، و اجتماعی، و ۴) بهبود تعاملات معلم و دانش آموز به منظور ایجاد فضای آموزشی مثبت و مشارکتی می باشد. این رویکرد علاوه بر اینکه زمینه های یادگیری عمیق و مستمر را فراهم می آورد، به دانش آموزان کمک می کند تا با استفاده از بازی و فعالیت های خلاقانه به فهم عمیق تری از مفاهیم ریاضی و علوم برسند. در مجموع، پیاده سازی این اصول در دوره ابتدایی بر اساس مبانی سند تحول بنیادین می تواند موجب تقویت مهارت های شناختی، اجتماعی و فرهنگی دانش آموزان شده و آنها را برای مواجهه با چالش های آینده آماده کند.

کلیدواژه ها:

نظام دوری ، تربیت دانش آموزان ، دوره اول دبستان ، سند تحول بنیادین