چالش های مدیریت مدارس در مناطق محروم

مدیریت موثر مدارس یکی از ارکان حیاتی در تحقق اهداف نظام آموزشی است؛ با این حال، در مناطق محروم کشور، این فرایند با موانع و دشواری های فراوانی روبه رو است که عملکرد کلی نظام آموزشی را به چالش می کشد. در چنین مناطقی، مدیران مدارس علاوه بر وظایف آموزشی، مسئولیت مواجهه با کمبود امکانات، نیروی انسانی ناکافی، ضعف در زیرساخت های فیزیکی و فناوری، مشکلات اجتماعی نظیر فقر، بیکاری، ترک تحصیل و بی سوادی والدین را نیز بر عهده دارند. همچنین عدم دسترسی عادلانه به منابع آموزشی، نبود حمایت نهادی و فقدان برنامه های آموزشی متناسب با نیازهای بومی، موجب می شود که فرآیند یاددهی-یادگیری با کاستی های جدی مواجه شود.این مقاله با بهره گیری از رویکردی مروری، به بررسی جامع مطالعات نظری و تجربی در خصوص چالش های مدیریتی مدارس در مناطق محروم پرداخته و ابعاد گوناگون این پدیده را تحلیل می کند. یافته های پژوهش نشان می دهد که ساختار تمرکزگرای نظام آموزشی، تخصیص ناعادلانه منابع، نبود آموزش های تخصصی برای مدیران، و مشارکت پایین خانواده ها از مهم ترین عواملی هستند که عملکرد مدیران را در این مناطق تحت تاثیر قرار می دهند. در پایان، پیشنهادهایی در راستای تقویت توانمندی مدیریتی، طراحی سیاست های حمایتی هدفمند، جلب مشارکت جوامع محلی، و استفاده از فناوری های کم هزینه ارائه می گردد تا بتوان گامی موثر در راستای بهبود وضعیت مدارس مناطق کمتر برخوردار برداشت.

کلیدواژه ها:

مدیریت آموزشی ، مناطق محروم ، مدارس کم برخوردار ، عدالت آموزشی ، چالش های ساختاری ، کمبود منابع ، مشارکت محلی ، ترک تحصیل ، سیاست گذاری آموزشی