نقش فناوری های نوین در تحول آموزش ابتدایی (مانند واقعیت افزوده و اپلیکیشن های تعاملی)

تحول در آموزش ابتدایی با بهره گیری از فناوری های نوین، به ویژه واقعیت افزوده و اپلیکیشن های تعاملی، مسیر جدیدی را در یاددهی-یادگیری کودکان باز کرده است؛ مسیری که نه تنها مفاهیم درسی را جذاب تر و ملموس تر می کند، بلکه تعامل شناختی، انگیزه یادگیری و تجربه ی زیسته دانش آموزان را عمیق تر می سازد. این مقاله با تمرکز بر نقش فناوری های نوین در تغییر فضای آموزش ابتدایی، تلاش دارد تاثیر این ابزارها را بر انگیزش تحصیلی، درک مفهومی، افزایش مشارکت فعال و رشد سواد دیجیتال دانش آموزان بررسی کند. واقعیت افزوده با ترکیب محیط واقعی و عناصر مجازی، امکان یادگیری بصری و حسی را فراهم می آورد که در آموزش علوم، ریاضی، زبان و هنر کاربرد فراوان یافته است. همچنین اپلیکیشن های تعاملی با طراحی بازی وار، مسیرهای خودآموز، تحلیل بازخوردی و فعالیت های چندحسی، به دانش آموز اجازه می دهند تا نقش کنش گر یادگیری را ایفا کند، نه صرفا مخاطب محتوا. مطالعه میدانی مقاله در مدارس دولتی و هوشمند کشور نشان می دهد که استفاده هدفمند از فناوری های نوین، در کنار طراحی تربیتی مناسب، موجب افزایش رضایت یادگیری، کاهش اضطراب درسی، توسعه مهارت های ارتباطی، و رشد تفکر خلاق در دانش آموزان شده است. مقاله پیشنهاد می دهد که ادغام هوشمندانه فناوری های نوین در برنامه درسی، باید با رویکردی تربیت مدار، مشارکتی و انسانی صورت گیرد تا بتواند به جای صرفا دیجیتالی شدن آموزش، تحولی عمیق در زیست آموزشی کودکان ایجاد کند.

کلیدواژه ها:

آموزش ابتدایی ، واقعیت افزوده ، اپلیکیشن های تعاملی ، تحول آموزشی