مقایسه سبک های یادگیری در کودکان استثنایی و عادی و تاثیر آن بر موفقیت تحصیلی

سبک های یادگیری کودکان نقش مهمی در موفقیت تحصیلی آنان ایفا می کند و این تاثیر در میان دانش آموزان استثنایی و عادی به شکل های متفاوتی بروز می یابد. هر کودک بر اساس توانایی های شناختی، هیجانی و محیطی خود دارای سبک یادگیری منحصر به فردی است که می تواند بر میزان درک مفاهیم، پردازش اطلاعات و عملکرد تحصیلی او تاثیرگذار باشد. این پژوهش تلاش دارد تا سبک های یادگیری مختلف در کودکان استثنایی و عادی را مورد بررسی قرار داده و ارتباط آن ها را با موفقیت تحصیلی تحلیل کند. روش تحقیق شامل بررسی مطالعات انجام شده در حوزه ی تعلیم و تربیت، تحلیل داده های مربوط به تفاوت های شناختی در سبک های یادگیری، و مصاحبه با معلمان و متخصصان آموزش ویژه است. نتایج نشان داده اند که دانش آموزان عادی اغلب از سبک های یادگیری دیداری، شنیداری و خواندن محور استفاده می کنند، در حالی که کودکان استثنایی بسته به نوع نیازهای خاص خود، ممکن است به شیوه های یادگیری عملی، لمسی، و تعاملات اجتماعی نیاز بیشتری داشته باشند. این تفاوت ها نشان دهنده ی ضرورت تدوین برنامه های آموزشی انعطاف پذیر و سازگار با سبک های یادگیری فردی است. همچنین، معلمان باید مهارت های لازم برای آموزش تطبیقی را فرا گیرند تا بتوانند محیط یادگیری مناسبی را برای دانش آموزان عادی و استثنایی فراهم کنند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، موفقیت تحصیلی ، کودکان استثنایی ، آموزش تطبیقی