بررسی چالش های مدیریت زمین های شهری در گسترش بی رویه شهرهای ایران

مدیریت زمین های شهری در ایران با چالش های متعددی مواجه است که همگی به گسترش بی رویه شهرها مرتبط هستند. یکی از مهم ترین چالش ها، عدم توازن میان توسعه شهری و زیرساخت های لازم است. گسترش سریع شهرها باعث ایجاد فشاری مضاعف بر منابع آب، حمل ونقل، و خدمات اجتماعی شده است که به نوبه خود، کیفیت زندگی شهروندان را تحت تاثیر قرار می دهد. این وضعیت به ویژه در شهرهای بزرگتر شدیدتر است، جایی که مهاجرت های گسترده به دلیل فرصت های شغلی و زندگی بهتر، بر فشارها می افزاید. چالش دیگری که مدیریت زمین های شهری را تهدید می کند، Fragmentation و بی نظمی در برنامه ریزی شهری است. بسیاری از پروژه های ساخت وساز بدون برنامه ریزی مناسب اجرا می شوند و این امر می تواند منجر به شکل گیری مجتمع های مسکونی ناهمگون و ناکارآمد شود. از سوی دیگر، نابسامانی در قوانین و مقررات مربوط به زمین و ساخت وساز، زمینه بروز فساد و سوءاستفاده ها را فراهم کرده و در نتیجه، کارایی و عدالت اجتماعی در توزیع زمین را به مخاطره می اندازد. علاوه بر این، پس رفت های زیست محیطی ناشی از توسعه بی رویه، سبب کاهش کیفیت خاک و آلودگی هوا می شود. این روند نه تنها بر سلامت عمومی تاثیر می گذارد، بلکه بر منابع طبیعی نیز فشار وارد می کند. به عنوان مثال، قطع درختان و کاهش فضای سبز در پی گسترش شهرها، به ویژه در کلان شهرها، منجر به گرمایی شدن شهرها و کاهش کیفیت زندگی می شود. همچنین، مدیریت زمین های شهری با معضلات اجتماعی نظیر حاشیه نشینی و فقر نیز مواجه است. عدم دسترسی به مسکن مناسب و زمین های سالم برای سکونت، سبب افزایش مناطق حاشیه ای می شود که به لحاظ اقتصادی و اجتماعی در حال تهدید هستند. یکی از پیامدهای این وضعیت، رشد نارضایتی اجتماعی و بحران های اجتماعی است که می تواند امنیت اجتماعی را به خطر بیندازد. بنابراین، برای مدیریت موثر زمین های شهری در ایران، نیاز به رویکردی جامع و یکپارچه داریم که تمامی جوانب اقتصادی، اجتماعی، و زیست محیطی را در نظر بگیرد. این رویکرد باید شامل اصلاحات در قوانین، برنامه ریزی دقیق تر و توجه به توسعه پایدار باشد تا بتوان به شهری عادلانه تر و با کیفیت تر دست یافت.

کلیدواژه ها:

چالش ، مدیریت ، زمین شهری ، گسترش بی رویه