ارتباط بازی درمانی گشتالتی و مشکلات آموزشی کودکان ناشنوا

بازی درمانی گشتالتی یکی از روش های نوین در بهبود مشکلات آموزشی کودکان ناشنوا محسوب می شود. این رویکرد درمانی، با تمرکز بر تعاملات تجربی و افزایش آگاهی از احساسات و محیط، به کودکان کمک می کند تا مهارت های شناختی و آموزشی خود را تقویت کنند. ناشنوایی به عنوان یک چالش ارتباطی می تواند موجب محدودیت در پردازش زبان، کاهش تعاملات اجتماعی، و افت عملکرد تحصیلی شود. استفاده از بازی درمانی گشتالتی می تواند به کودکان ناشنوا کمک کند تا ارتباطات خود را تقویت کنند، مهارت های شناختی را بهبود بخشند و میزان مشارکت در فعالیت های آموزشی را افزایش دهند. این پژوهش به بررسی تاثیر بازی درمانی گشتالتی بر مشکلات آموزشی کودکان ناشنوا پرداخته است. یافته های تحقیق نشان داده اند که اجرای جلسات بازی درمانی موجب افزایش توانایی تمرکز، بهبود مهارت های حل مسئله، و کاهش اضطراب مرتبط با یادگیری شده است. همچنین، این روش نقش مهمی در افزایش اعتمادبه نفس، تقویت مهارت های اجتماعی، و بهبود تعاملات گروهی داشته است. استفاده از فعالیت های تجربی، اجرای تمرین های گروهی، و طراحی بازی های ارتباطی می تواند موجب افزایش میزان موفقیت تحصیلی این کودکان شود. توجه به این یافته ها در سیاست های آموزشی می تواند نقش بسزایی در توسعه ی روش های آموزش ویژه برای کودکان ناشنوا داشته باشد.

کلیدواژه ها:

بازی درمانی گشتالتی ، کودکان ناشنوا ، مشکلات آموزشی ، مهارت های شناختی