نقش خانواده و معلمان در پیشرفت اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان در بعد شخصیت جمعی

پیشرفت اخلاقی و اجتماعی دانش آموزان نقش کلیدی در شکل گیری شخصیت جمعی آنان دارد و خانواده و معلمان به عنوان دو نهاد اساسی در تربیت و رشد فردی و اجتماعی کودکان تاثیر بسزایی در این زمینه ایفا می کنند. این پژوهش با هدف بررسی نقش خانواده و معلمان در توسعه ی اخلاق و رفتارهای اجتماعی دانش آموزان انجام شده و تلاش دارد تا تاثیر تعاملات خانوادگی و محیط آموزشی بر شکل گیری شخصیت جمعی کودکان را مورد ارزیابی قرار دهد. روش تحقیق شامل مطالعات کیفی و کمی بر گروهی از دانش آموزان ابتدایی و متوسطه است که از طریق مصاحبه با والدین و معلمان، مشاهده ی محیط های آموزشی و بررسی پرسش نامه های روان شناسی گردآوری شده است. این مطالعه همچنین تاثیر سبک های تربیتی، الگوهای رفتاری و روش های تدریس بر رشد اجتماعی و اخلاقی دانش آموزان را تحلیل می کند. نتایج نشان می دهد که محیط خانوادگی، به ویژه میزان تعامل والدین با فرزندان و شیوه های تربیتی، تاثیر مستقیمی بر شکل گیری شخصیت اخلاقی و اجتماعی کودکان دارد. همچنین، رفتارهای معلمان، روش های تدریس و فضای آموزشی در مدارس نقش مهمی در تقویت مهارت های اجتماعی دانش آموزان ایفا می کنند. این پژوهش تاکید دارد که همکاری میان خانواده و مدارس، به ویژه اجرای برنامه های تربیتی مشترک، می تواند موجب تقویت رفتارهای اخلاقی و اجتماعی در دانش آموزان شده و آنان را برای مشارکت موثر در جامعه آماده سازد.

کلیدواژه ها:

اخلاق ، شخصیت ، جامعه ، نقش والدین