نقش انگیزش درونی و بیرونی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان

نقش انگیزش درونی و بیرونی در موفقیت تحصیلی دانش آموزان از موضوعات مهم روان شناسی تربیتی است که تاثیر قابل توجهی بر کیفیت یادگیری و عملکرد تحصیلی دارد. انگیزش به عنوان محرک اصلی رفتار یادگیری، در دو نوع درونی که ناشی از علاقه و رضایت شخصی است و بیرونی که مبتنی بر پاداش ها و تشویق های خارجی می باشد، تعریف می شود. هدف این پژوهش بررسی تاثیر هر دو نوع انگیزش درونی و بیرونی بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان و تعیین اولویت و تاثیر هر یک در فرایند یادگیری است. روش تحقیق به صورت کیفی و توصیفی با استفاده از مطالعه کتابخانه ای و مرور منابع علمی و پژوهشی معتبر در حوزه روان شناسی تربیتی انجام شد. برای گردآوری داده ها، منابعی از پایگاه های اطلاعاتی داخلی و خارجی جمع آوری و تحلیل گردید تا بتوان به درک جامع و علمی از نقش انگیزش درونی و بیرونی دست یافت. نتایج تحقیق نشان می دهد انگیزش درونی نقش محوری و پایدارتری در موفقیت تحصیلی دانش آموزان دارد و منجر به یادگیری عمیق تر، خودتنظیمی بهتر و تعهد بیشتر در فرایند یادگیری می شود. انگیزش بیرونی اگرچه می تواند در کوتاه مدت باعث بهبود عملکرد شود، اما به دلیل وابستگی به عوامل خارجی، فاقد پایداری لازم برای ایجاد انگیزه مستمر است و ممکن است به یادگیری سطحی منجر شود. بنابراین، تاکید بر تقویت انگیزش درونی از طریق ایجاد محیط های آموزشی حمایتگر و هدفمند، آموزش مهارت های خودتنظیمی و فراهم کردن فرصت های مشارکت فعال دانش آموزان ضروری است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که سیاست گذاران، معلمان و خانواده ها باید با بهره گیری از راهکارهای مناسب، زمینه رشد انگیزش درونی را فراهم کنند و نقش سازنده انگیزش بیرونی را به صورت متعادل به کار گیرند تا موفقیت تحصیلی دانش آموزان به صورت پایدار تحقق یابد.

کلیدواژه ها:

انگیزش درونی ، انگیزش بیرونی ، موفقیت تحصیلی ، یادگیری