رابطه خودتنظیمی یادگیری با پیشرفت تحصیلی دانش آموزان

این پژوهش به بررسی رابطه بین خودتنظیمی یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان پرداخته است. جامعه آماری شامل دانش آموزان مقطع متوسطه در خواف بود که از بین آن ها ۱۰۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب شدند. روش تحقیق از نوع همبستگی - توصیفی بود. نتایج نشان داد خودتنظیمی یادگیری با میانگین ۶۷.۵۷ تاثیر مثبتی بر پیشرفت تحصیلی دارد، اما میانگین پایینتر پیشرفت تحصیلی (۵۵.۰۶) حاکی از نقش عوامل دیگری مانند محیط آموزشی است. انحراف معیار کم پیشرفت تحصیلی (۱.۳۹) نشان دهنده نظرات مشابه پاسخ دهندگان در این زمینه است. همچنین، واریانس بالا در هر دو متغیر (۹۲.۶۶ و ۸۹.۳۲) بیانگر تفاوت های فردی قابل توجه در یادگیری است. اگرچه خودتنظیمی یادگیری یک عامل مهم است، اما برای بهبود پیشرفت تحصیلی باید سایر عوامل روانشناختی و آموزشی را نیز در نظر گرفت و تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام داد.

کلیدواژه ها:

خودتنظیمی ، یادگیری ، پیشرفت تحصیلی ، دانش آموزان