معرفی اثیر اخسیکتی و شرح ظرائف اشعار او

اثیر اخسیکتی شاعر مشهور و نام آور اواخر قرن ششم و از مشاهیر عالم شعر و ادب فارسی است. اشعار او گذشته از تاثیر معاصرین، از فنون لفظی بلاغت هم متاثر است و گویا او را به رعایت قوانین این فن میل وافر بوده، چنان که آثار آن در اکثر اشعار وی پیداست و بسیاری هم از ابیات وی به جهت بلاغت پسندیده است. مهارتی که او در ایراد ترکیب های دلپذیر بدیع و آوردن ردیف های دشوار و التزامات مشکل و پیچیدن در معانی صعب و بیرون آمدن از مضایق مختلف شعر به کار برده، ستودنی است. اثیر اخسیکتی شاعری است که در توصیفات و تلمیحات شعری خود، نگاهی شایسته به شاهنامه حکیم فردوسی داشته است و از اسامی افراد گرفته تا محتوای داستان، از شاهنامه بهره گرفته است. در مقاله حاضر به معرفی شاعر قصیده سرایی از قرن ششم پرداخته شده و شعر او از نظر صنایع بدیع و بیان بررسی شده است. در دیوان اثیر تصویرسازی های بدیعی به چشم می خورد که همواره مورد توجه شاعران در حوزه ادبیات غنایی بوده است. نگارنده در این پژوهش کوشیده است که ضمن گردآوری صنایع بدیع و بیان دیوان اثیر اخسیکتی، به معرفی این شاعر بپردازد. نتیجه این بررسی نشان میدهد که اثیر اخسیکتی نه تنها با این صنایع ادبی آشنا بوده، بلکه سخنش را در قالبی قرار داده که درک آن سخت دشوار شده است. مقاله پیش رو با استناد به منابع، با روش کتابخانه ای و تحلیلی، به بررسی علوم بلاغی و ظرائف اشعار اثیر اخسیکتی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

اثیر اخسیکتی ، بلاغت ، بدیع ، بیان ، قرن ششم ، قصیده