بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و مسئولیت پذیری اجتماعی در دانش آموزان

هدف اصلی این پژوهش، بررسی رابطه بین خودکارآمدی تحصیلی و مسئولیت پذیری اجتماعی در میان دانش آموزان پایه پنجم و ششم ابتدایی یکی از مدارس شهرستان کازرون در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ بود. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی–همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر و دختر پایه پنجم و ششم در مدرسه مورد نظر بود که از میان آن ها ۸۰ نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند.ابزار گردآوری داده ها شامل دو پرسشنامه استاندارد بود: پرسشنامه خودکارآمدی تحصیلی مورگان و جنکز (۱۹۹۹) و پرسشنامه مسئولیت پذیری اجتماعی برگرفته از پالیزبان و همکاران (۱۳۹۵). تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش های آمار توصیفی و استنباطی (شامل آزمون همبستگی پیرسون، رگرسیون ساده و آزمون t مستقل) و با کمک نرم افزار SPSS انجام گرفت.یافته ها نشان داد بین خودکارآمدی تحصیلی و مسئولیت پذیری اجتماعی دانش آموزان، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (r = ۰.۶۱۲, p < ۰.۰۱). همچنین مشخص شد که خودکارآمدی تحصیلی می تواند به صورت معناداری مسئولیت پذیری اجتماعی را پیش بینی کند. تحلیل تفاوت میان دختران و پسران نیز تفاوت معناداری را نشان نداد.نتایج این پژوهش بر اهمیت تقویت باورهای خودکارآمدی در دانش آموزان به منظور پرورش مسئولیت پذیری اجتماعی آنان تاکید دارد. بر این اساس، پیشنهاد می شود که مدارس با بهره گیری از برنامه های آموزشی هدفمند، فرصت هایی برای تجربه موفقیت تحصیلی و مشارکت اجتماعی برای دانش آموزان فراهم آورند تا از این طریق هم به رشد علمی و هم به توسعه شخصیتی آنان کمک شود.

کلیدواژه ها:

خودکارآمدی تحصیلی ، مسئولیت پذیری اجتماعی ، دانش آموزان ابتدایی ، آموزش و پرورش ، همبستگی