بررسی انتقادی نسبت فلسفه ذهن کانت و فلسفه ذهن معاصر با تاکید بر کارکردگرایی

این مقاله قصد دارد تا با بیان اجمالی فلسفه ذهن کانت، در بخش اول، تاثیر آن در فلسفه ذهن معاصر، و در بخش دوم، تاثیر و نسبت آن با کارکردگرایی را مورد بررسی و نقد قرار دهد. از مهمترین مواردی که در آن فلسفه ذهن معاصر متاثر از اندیشه های کانت بوده عبارت‎اند از: (۱) لزوم وضع نوعی ساختار ضروری برای اندیشه و تجربه. (۲) ارتباط میان صورت های آگاهی و خودآگاهی. (۳) کنار نهادن خود دکارتی که ناظر به بحث کانت در نقد روان شناسی عقلانی است. (۴) تفکیک حس از فاهمه در کانت پیشگام مسئله تجربه در نظریات جدید درباره آگاهی است. همچنین در بخش دوم، نشان می‎دهیم که اگرچه میان کارکردگرایی و فلسفه ذهن کانت شباهت‎هایی وجود دارد، اما روایت کارکردگرایانه بسیاری از مفاهیم اساسی فلسفه وی ازجمله برخی کیفیات ذهنی و معماری استعلایی آن، و توجه به هستی‎شناسی طبیعت ذهن را کنار می گذارد. از نظر ما، هر خوانشی از جمله خوانش کارکردگرایانه از کانت، برای اینکه اصیل تلقی شود، بایستی دارای دو شرط اساسی باشند: (۱) با مهمترین آموزه‎های کانت که عبارت است از روش استعلایی و التزامات آن، در تعارض نباشد. و (۲) زمینه تاریخی مباحث کانت و تطور زمانی مفهوم مد نظر را مورد توجه قرار دهد.

کلیدواژه ها:

کانت ، فلسفه ذهن ، کارکردگرایی ، ادراک نفسانی ، آگاهی ، خود آگاهی ، شناخت