طراحی معماری پایدار در شهرهای جدید: بررسی الگوهای بومی و اقلیمی در پرند

در سال های اخیر، موضوع بهینه سازی مصرف انرژی در ساختمان ها به ویژه در پروژه های مسکونی، به یکی از چالش های اساسی در توسعه پایدار شهری تبدیل شده است. شهر جدید پرند به عنوان یکی از قطب های اصلی توسعه مسکن در کشور، با رشد سریع ساخت وساز مواجه بوده و نیازمند بررسی دقیق ضوابط معماری در راستای کاهش مصرف انرژی می باشد. این پژوهش با هدف تحلیل تاثیر ضوابط معماری شامل جهت گیری ساختمان، نسبت سطح پنجره به دیوار، نوع مصالح پوسته خارجی و میزان استفاده از سایه اندازها بر مصرف انرژی در ساختمان های مسکونی پرند انجام شده است. روش تحقیق توصیفی–تحلیلی و مبتنی بر مطالعات میدانی، برداشت های معماری از نمونه های منتخب و شبیه سازی انرژی با استفاده از نرم افزار DesignBuilder بوده است. نتایج حاصل از تحلیل ها نشان می دهد که رعایت اصول طراحی غیرفعال و همسویی با اقلیم منطقه ای، نقش موثری در کاهش بار گرمایشی و سرمایشی ساختمان ها ایفا می کند. همچنین، تغییر در نسبت سطوح بازشوها، استفاده از مصالح با ضریب انتقال حرارت پایین و تعبیه سایه بان ها در جهت های خاص، منجر به کاهش محسوس مصرف انرژی سالانه در واحدهای مسکونی شده است. بر اساس یافته ها، بازنگری در ضوابط طراحی معماری پروژه های مسکونی با رویکرد انرژی محور، می تواند یکی از راهکارهای کلیدی در مدیریت مصرف انرژی در شهر پرند محسوب گردد.

کلیدواژه ها:

ضوابط معماری ، مصرف انرژی ، طراحی غیرفعال ، شبیه سازی انرژی ، شهر پرند