ادراک تاب آوری با سازگاری اجتماعی بیماران دیالیزی (مطالعه موردی بیمارستان امام رضا کرمانشاه)
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 10
فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
RTTCH03_1816
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1404
چکیده مقاله:
در پایان سال ۲۰۱۴ در جهان تعداد بیماران در مرحله انتهایی نارسایی کلیه حدود سه میلیون و ششصد و چهل هزار نفر برآورد شده است که از این تعداد ۷۰ درصد تحت درمان دیالیز ،۲۱ درصد پیوند کلیه و ۹ درصد تحت درمان دیالیز صفاقی قرار داشته اند. رشد سالانه این بیماری در دنیا و ایران حدود ۵ -۶ درصد می باشد . در پایان سال ۹۳ در ایران جمعیت افراد مبتلا به بیماری کلیه مرحله آخر حدود ۵۳ هزار نفر بوده است که حدود ۴۹ درصد بیماران تحت درمان همو دیالیز ، ۴۸ درصد پیوند کلیه و ۳ درصد تحت درمان دیالیز صفاقی قرار داشته اندبیماری مزمن کلیه نهمین عامل مرگ و میر در ایالت متحده می باشد و میزان مرگ بیماران دیالیزی بیش از ۲۰ درصد در سال می باشد.(پیمانی،۱۳۹۴)دیالیز با هدف خارج کردن محصولات نهایی و زائد ناشی از سوخت و ساز ، ایجاد غلضت مناسب از الکترولیتها ،تصحیح اسیدوز ، خارج کردن مایع اضافی و پیشگیری وکاهش مشکلات و عوارض استفاده می شود.(آگراوال و همکاران،۲۰۱۴)سازگاری اجتماعی در اصطلاح عمومی ، توانایی فرد برای اجرای نقش مطابق با انتظارات اجتماعی به حساب می آید. سازگاری اجتماعی به پذیرش و انجام رفتار و کردار مناسب و موافق محیط و تغییرات محیطی اشاره دارد و مفهوم متضاد آن ناسازگاری است . یعنی نشان دادن واکنش نامناسب به محرک های محیط و موقعیت ها ، به نحوی که برای خود و دیگران و یا هردو زیان بخش باشد و فرد نتواند انتظارات خود و دیگران را برآورده سازد.(تاج ۱۳۸۸) سازگاری اجتماعی انعکاسی از تکامل مراجع با دیگران ، رضایت از نقش های خود و نحوه عملکرد در نقشهاست که به احتمال زیاد تحت تاثیر شخصیت قبلی ، فرهنگ و انتظارات خانواده قرار دارد(نوابخش و فتحی ۱۳۹۰)برای سازگار بودن و سازگار ماندن عوامل مختلفی وجود دارد ولی ما در این پژوهش به عامل مهم سازگاری یعنی تاب آوری بیماران دیالیزی می پردازیم.اخیراتاب آوری جایگاه ویژه ای ،خصوصا در حوزه های روانشناسی تحول ، روانشناسی خانواده و بهداشت روانی را به خود اختصاص داده است . به طوری که هر روز بر شمار پژوهش های مرتبط با این سازه افزوده می گردد. بطور کلی می توان گفت تاب آوری فرایندی پویاست که دربرگیرنده ی سازگاری مثبت دریافتی از شرایط مصیبت بار و ناگوار است(لوتر،سی چتی و بکر،۲۰۰۰)
کلیدواژه ها:
نویسندگان
دکتر مختار عارفی
دانشیار گروه روان شناسی و مشاوره، واحد کرمانشاه، دانشگاه آزاد اسلامی، کرمانشاه، ایران
سید یاسر رمضانی فر
دستیار آموزشی گروه روانشناسی ،واحد کنگاور،دانشگاه آزاد اسلامی ،کرمانشاه،ایران