طراحی معماری تاب آور در برابر زلزله در پروژه های شهری ایران: مرور چالش های اجرایی، همکاری های بین رشته ای و الگوهای موثر

طراحی معماری تاب آور در برابر زلزله در پروژه های شهری ایران، با چالش هایی همچون ضعف در رعایت مقررات ملی ساختمان، ناهماهنگی میان حوزه های معماری و مهندسی سازه، و کاستی های اجرایی در کنترل کیفیت مواجه است. بررسی تجربیات ایران نشان می دهد که تصمیمات معماری نقش تعیین کننده ای در کاهش آسیب های لرزه ای دارند و بی توجهی به آن ها، به ویژه در ساختار پروژه های شهرداری ها، منجر به افزایش آسیب پذیری سازه ها شده است. ارزیابی منابع نشان داد که همکاری ساختاریافته میان معماران و مهندسان سازه، شرط ضروری برای تحقق طراحی مقاوم است و الگوهای موفق جهانی نیز بر همین اصل استوارند. در سطح اجرایی، ضعف در کنترل کیفیت مصالح، فقدان نظارت میدانی موثر و نارسایی در مستندسازی تجارب، از موانع اصلی تحقق تاب آوری در ساخت وسازهای شهری محسوب می شود. با تکیه بر تجارب معماری بومی و به کارگیری فناوری های نوین، می توان زمینه ارتقای ایمنی شهری را فراهم کرد، مشروط بر آنکه ساختارهای حرفه ای و مدیریتی در شهرداری ها اصلاح شوند و همکاری های بین رشته ای نهادینه گردد.

کلیدواژه ها:

طراحی تاب آور ، معماری شهری ، زلزله ، همکاری معمار و مهندس سازه ، کنترل کیفیت ساخت