نقش و جایگاه گردش علمی در فرایند یاددهی-یادگیری دانش آموزان

روش تدریس فعال، در واقع روش تدریس دانش آموز-محور است که معلم در نقش یک تسهیلگر و هدایت کننده ای ظاهر می شود که مسیر آموزش و یادگیری را برای دانش آموزان هموار می کند. در این حالت، به جای ارائه یک طرفه اطلاعات، از روش هایی استفاده می شود که دانش آموزان را به مشارکت و همکاری بیشتر در فرآیند یادگیری ترغیب می کند که این امر باعث افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان شده و به یادگیری موثر، عمیق و ماندگار مطالب منجر می شود. این مقاله به روش توصیفی- کتابخانه ای و به منظور نقش و جایگاه گردش علمی در فرایند یاددهی-یادگیری دانش آموزان به تحریر در آمده است. گردش علمی یا بازدید علمی، نوعی فعالیت آموزشی است که در آن دانش آموزان یا دانشجویان از محیط کلاس درس خارج شده و در محیط های واقعی به مشاهده، تحقیق و یادگیری می پردازند. این فعالیت به منظور تعمیق درک مفاهیم درسی، تقویت مهارت های عملی و ایجاد انگیزه در دانش آموزان انجام می شود. گردش علمی یک فعالیت تجربی خارج از کلاس درس است که با هدف مشاهده مستقیم و دست اول یک پدیده، جمع آوری اطلاعات و درک عمیق تر مفاهیم انجام می شود. به عبارت دیگر، دانش آموزان در گردش علمی به جای اینکه فقط به مطالب درسی تکیه کنند، خودشان به مشاهده و تحقیق می پردازند و به طور مستقیم با مفاهیم درسی در دنیای واقعی درگیر می شوند.

کلیدواژه ها:

گردش علمی ، فرایند یاددهی-یادگیری ، دانش آموزان.