استفاده از داستان سرایی دیجیتال در تقویت مهارت های زبانی دانش آموزان ابتدایی

هدف از پژوهش حاضر، بررسی تاثیر داستان سرایی دیجیتال بر تقویت مهارت های زبانی (شنیداری، گفتاری، خواندن و نوشتن) دانش آموزان دوره ابتدایی بود. پژوهش با روش نیمه تجربی و با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان پایه پنجم یکی از مدارس ناحیه سه شهر کرمانشاه در سال تحصیلی ۱۴۰۳–۱۴۰۴ بود. نمونه ای متشکل از ۴۰ نفر به صورت تصادفی انتخاب و در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه ۲۰ نفر) گمارده شدند. گروه آزمایش به مدت ۸ هفته در قالب جلساتی منظم با استفاده از ابزارهایی مانند نرم افزار Book Creator، PowerPoint و برنامه های طراحی داستان دیجیتال، در فعالیت های داستان سرایی شرکت کردند؛ در حالی که گروه کنترل آموزش معمول کلاسی را دریافت نمود.ابزار گردآوری داده ها شامل آزمون محقق ساخته برای سنجش چهار مهارت زبانی و یک پرسش نامه نگرش نسبت به فرایند آموزش بود. داده ها با استفاده از آمار توصیفی، آزمون t مستقل و تحلیل کوواریانس (ANCOVA) مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که میانگین نمرات مهارت های زبانی در گروه آزمایش به طور معناداری بالاتر از گروه کنترل است (p<۰.۰۰۱) و داستان سرایی دیجیتال تاثیر مثبت و معناداری بر بهبود این مهارت ها دارد. همچنین، نتایج پرسش نامه نگرش نشان داد که دانش آموزان دیدگاه مثبتی نسبت به یادگیری از طریق داستان سرایی دیجیتال دارند و آن را جذاب، تعاملی و انگیزشی تلقی کرده اند. با وجود برخی چالش ها نظیر کمبود تجهیزات یا زمان، یافته ها بیانگر ظرفیت بالای این روش برای تقویت یادگیری زبان در دانش آموزان ابتدایی است.

کلیدواژه ها:

داستان سرایی دیجیتال ، مهارت های زبانی ، زبان آموزی ، آموزش ابتدایی ، یادگیری فعال ، فناوری آموزشی