نقش نوع املاح آب خاک بر تغییرات شدت تبخیر از دو خاک شنی و رسی
محل انتشار: فصلنامه علوم آب و خاک، دوره: 29، شماره: 2
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 26
فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JWSS-29-2_012
تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1404
چکیده مقاله:
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر املاح و کیفیت آب روی مقدار و شدت تبخیر در فرایند تبخیر از دو خاک شنی و رسی (خاکدانه ای) است. بدین منظور نمونه های خاک رسی دارای رس (خاکدانه) و شن که اندازه قطر آنها ۱-۰/۵ میلی متر بودند، نمونه برداری شدند. طی آزمایش تعداد ۷ ستون خاک (با ارتفاع ۶۰ و قطر داخلی ۱۵/۵ سانتی متر) تهیه و ۶ ستون (۳ ستون شنی و ۳ ستون خاکدانه) از خاک پر شده و یک ستون مرجع نیز از آب مقطر پر شد. به دو ستون (شن و رس خاکدانه دار) محلول اشباع کلسیم سولفات (گچ اشباع)، دو ستون (شن و رس خاکدانه دار) محلول ۰/۰۱ مولار کلسیم کلراید و دو ستون (شن و رس خاکدانه دار) آب مقطر اضافه شد. مقدار آب حاصل از فرایند تبخیر در دوره های زمانی ۸ تا ۱۲ ساعته، با وزن کردن ستون ها ثبت می شدند. پس از حدود ۱۳۰ روز از شروع آزمایش و برش دادن ستون ها، پروفیل رطوبتی (تغییرات رطوبت به عمق) و غلظت املاح خاک ستون ها ترسیم شدند. نتایج مطالعه نشان داد که مرحله اول و دوم تبخیر در خاک شنی به طور واضح قابل تفکیک بوده؛ ولی در خاک رسی (خاکدانه) به دلیل انتقال تدریجی آب و اتصال هیدرولیکی و بدون وقفه آب از سطح عمق ایستابی، فقط مرحله اول تبخیر وجود داشته است. وجود و نوع املاح روی نرخ تبخیر و همچنین پروفیل رطوبتی تاثیر داشته و موجب کاهش تبخیر و افزایش نگهداشت آب در اعماق خاک می شوند. پیوستگی هیدرولیکی (کلسیم سولفات > کلسیم کلراید> آب مقطر) و درنتیجه خیز مویینه و تامین آب بخارشده از لایه های بالاتر باعث شدت تبخیر بیشتر تیمار کلسیم سولفات نسبت به تیمار کلسیم کلراید و آب مقطر در هردو نوع خاک باشد. در شرایط وجود املاح، به دلیل ایجاد یک پوسته نمکی در سطح خاک، اتصال هیدرولیکی با سطح خاک قطع شده و در پی آن مقدار و شدت تبخیر کاهش و تبخیر تجمعی نیز کاهش می یابد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
محمدرضا شعیبی نوبریان
Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, University of Tehran, Tehran, Iran.
محمد حسین محمدی
Department of Soil Science, Faculty of Agriculture, University of Tehran, Tehran, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :