تعارض سازمانی در شهرداری: عوامل پیدایش و روش های حل از دیدگاه نظری

تعارض سازمانی یکی از پدیده های رایج و اجتناب ناپذیر در شهرداری ها به شمار می رود که می تواند بسته به نوع و نحوه مدیریت، پیامدهای مثبت یا منفی برای سازمان و ذی نفعان آن به همراه داشته باشد. این مقاله با رویکردی نظری به بررسی عمیق عوامل پیدایش تعارض در ساختارهای شهرداری می پردازد و ضمن تحلیل ریشه های فردی (مانند تفاوت های شخصیتی، انگیزه ها و نگرش ها)، ساختاری-سازمانی (نظیر بوروکراسی، هم پوشانی وظایف، کمبود منابع و ضعف نظام اطلاعاتی) و محیطی (از جمله فشارهای سیاسی، انتظارات شهروندان و دخالت نهادهای بیرونی)، به تبیین مکانیسم ها و پیامدهای تعارض سازمانی در این نهادها می پردازد. در بخش دوم مقاله، راهکارهای مدیریت و حل تعارض شامل توسعه حافظه سازمانی، تقویت فرهنگ مشارکت، ارتقای شفافیت تصمیم گیری، آموزش مهارت های حل تعارض و اصلاح ساختارها و فرآیندهای سازمانی مورد واکاوی قرار گرفته است. یافته های مقاله حاکی از آن است که با توجه به پیچیدگی و ابعاد چندلایه تعارض در شهرداری ها، بهره گیری از رویکردهای جامع و چندجانبه، به ویژه توسعه سیستم های اطلاعاتی سازمانی و تقویت مهارت های ارتباطی و مشارکتی کارکنان، از اهمیت اساسی برخوردار است. در نهایت، تاکید می شود که مدیریت اثربخش تعارض، نه تنها مانع بروز بحران و کاهش کارایی می شود، بلکه می تواند زمینه ساز نوآوری، یادگیری سازمانی و ارتقاء بهره وری در شهرداری ها باشد.

کلیدواژه ها:

تعارض سازمانی ، شهرداری ها ، راهکارهای مدیریت ، ساختار سازمانی ، فرهنگ مشارکت ، حافظه سازمانی ، مهارت های ارتباطی