تحلیل راهبردی مرکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت دانشگاه علوم پزشکی اصفهان: چالش ها و راهکارهای سیاستی

این گزارش با هدف ارائه ی راهکارهای عملی برای ارتقای عملکرد مراکز تحقیقات عوامل اجتماعی موثر بر سلامت تدوین شده است. بر اساس تحلیل جامع شرایط موجود و مشورت با ذینفعان کلیدی، مهم ترین چالش های این مراکز شامل پراکندگی حوزه پژوهش ها، ضعف در تبدیل یافته ها به سیاست های اجرایی و محدودیت در تعامل با جامعه شناسایی شده است. در این خصوص راهکارهای پیشنهادی، «تقویت ارتباط با جامعه» به عنوان محوری ترین راهبرد مورد تاکید قرار گرفته است، به هر روی افزایش آگاهی عمومی و جلب مشارکت مردمی هم کیفیت تحقیقات را ارتقا می دهد و هم زمینه اجرایی شدن نتایج پژوهش ها را فراهم می کند. راهکار دوم که «توسعه ی همکاری های بین بخشی» است، نیازمند ایجاد سازوکارهای نهادی برای هماهنگی بین مراکز تحقیقاتی، دانشگاه ها و دستگاه های اجرایی است. این همکاری ها می تواند به اشتراک گذاری داده ها، جلوگیری از موازی کاری های پژوهشی و همراستایی تحقیقات با نیازهای واقعی کشور منجر شود. «تغییر در نظام ارزشیابی پژوهش ها» به عنوان راهکار سوم مطرح می شود. در حال حاضر، معیارهای ارزیابی عمدتا بر تعداد مقالات و شاخص های کمی متمرکز است، در حالی که برای تحقیقات عوامل اجتماعی سلامت، باید شاخص هایی مانند تاثیر اجتماعی، کاربست نتایج در سیاستگذاری و مشارکت ذینفعان نیز مورد توجه قرار گیرد. در کل اجرای موفق این راهکارها نیازمند توجه به چند نکته کلیدی است: نخست آنکه باید از پروژه های پایلوت در مقیاس کوچک شروع کرد و پس از ارزیابی نتایج، آنها را به سطح ملی تعمیم داد. دوم آنکه جلب حمایت سیاستگذاران از طریق ارائه ی مستندات قوی و شواهد ملموس از تاثیر تحقیقات بر سلامت جامعه اهمیت ویژه ای دارد. در نهایت، ایجاد سیستم های پایش و ارزشیابی مستمر می تواند به اصلاح و بهبود مداوم راهکارها کمک کند. آنچه در نهایت می توان به آن تاکید کرد این است که تحقق اهداف مراکز تحقیقات عوامل اجتماعی سلامت، نیازمند عزمی ملی و برنامه ای منسجم است که هم به نیازهای فوری پاسخ دهد و هم چشم انداز بلندمدت را مدنظر قرار دهد.

کلیدواژه ها:

برنامه راهبردی ، عوامل اجتماعی موثر بر سلامت ، خلاصه سیاستی