بازنمایی اعتیاد زنان در اسناد سیاستی کشور و چشم انداز آینده

مواجهه با مصرف مواد مخدر در اکثر جوامع، با توجه به فراوانی بالای اعتیاد مردان نسبت به زنان، بیشتر یک پدیده مردانه بوده است و تفاوت­های جنسیتی در این حوزه لحاظ نمی­شده است. پژوهش حاضر با هدف تحلیل اسناد بالادستی و برنامه­ها و سیاست­های کلی حوزه مواد مخدر و اعتیاد، به دنبال بررسی و ایجاد حساسیت جنسیتی در این حوزه است.این پژوهش از نوع کیفی است که اسناد سیاستی در حوزه مواد مخدر و اعتیاد در ایران در فاصله سالهای ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۷ ، با تکنیک تحلیل مضمون مطالعه شده­اند. بر اساس یافته های پژوهش، متناسب با افزایش میزان سهم زنان در حوزه اعتیاد و حساس­شدن بیشتر جامعه نسبت به برابری جنسیتی و مسائل زنان، آگاهی و حساسیت جنسیتی در برنامه­ها و اسناد هم بیشتر دیده می­شود. اما این حساسیت هنوز به صورت متناسب و کافی در اسناد سیاستی انعکاس پیدا نکرده است و اکثر اسناد سیاستی و برنامه­های حوزه مواد مخدر بدون تفکیک جنسیتی است.این امر باعث می­شود برنامه­های مواجهه، کنترل، کاهش آسیب و درمان اعتیاد بدون لحاظ کردن ویژگی­ها و شرایط زنان طراحی و اجرا شود. درنتیجه، اسناد سیاستی مانعی برای مواجهه واقع­گرایانه با پدیده اعتیاد زنان هستند. حوزه سیاست­گذاری و برنامه­ریزی اعتیاد باید معطوف به برنامه ها و الگوهایی باشد که به ویژگی های جنسیتی زنان حساس باشند و آن­را در حوزه پیشگیری، درمان و کاهش آسیب مورد توجه قرار دهند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد زنان ، اسناد سیاستی ، پییشگیری ، درمان ، کاهش آسیب ، سیاست­گذاری ، بازنمایی