تحلیل رابطه بین سبک های یادگیری و نیازهای مشاوره ای در آموزش ریاضی به دانش آموزان متوسطه

هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین سبک های یادگیری دانش آموزان و نیازهای مشاوره ای آنان در زمینه آموزش ریاضی در دوره متوسطه است. با توجه به پیچیدگی مفاهیم ریاضی و تفاوت های فردی در فرآیند یادگیری، شناخت سبک های یادگیری غالب دانش آموزان و هم راستاسازی راهبردهای مشاوره ای و آموزشی با این سبک ها، نقش بسزایی در بهبود عملکرد تحصیلی و کاهش اضطراب ریاضی دارد. این پژوهش با استفاده از روش توصیفی-همبستگی بر روی نمونه ای از دانش آموزان متوسطه دوم انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه سبک های یادگیری فلدر-سیلورمن و پرسشنامه محقق ساخته نیازهای مشاوره ای در درس ریاضی بود. یافته ها نشان داد بین سبک های یادگیری (فعال-بازتابی، حسی-شهودی، دیداری-کلامی و پی درپی-جهشی) و نوع نیازهای مشاوره ای دانش آموزان در زمینه یادگیری ریاضی، رابطه معناداری وجود دارد. بر اساس نتایج، پیشنهاد می شود مشاوران و معلمان با شناسایی سبک های یادگیری فردی دانش آموزان، خدمات مشاوره ای و راهبردهای آموزشی را متناسب با آن ها طراحی نمایند.

کلیدواژه ها:

سبک های یادگیری ، نیازهای مشاوره ای ، آموزش ریاضی ، دانش آموزان متوسطه ، عملکرد تحصیلی ، تفاوت های فردی.