رویکردهای میان رشته ای در برنامه درسی ابتدایی: انسجام دانش و تقویت تفکر سیستمی

این مقاله با هدف بررسی ابعاد نظری و اجرایی رویکردهای میان رشته ای در برنامه درسی ابتدایی، بر انسجام دانش و تقویت تفکر سیستمی متمرکز شده است. پژوهش حاضر به شیوه تحلیلی-توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و بررسی مقالات معتبر نگاشته شده است. نتایج نشان می دهد که رویکرد میان رشته ای می تواند با هم پیوند ساختن مفاهیم در حوزه های مختلف دانشی، از آموزش سطحی و پراکنده جلوگیری کرده، منجر به شکل گیری درک عمیق و بین الاذهانی در دانش آموزان شود و زمینه رشد تفکر سیستمی را از سنین پایین فراهم آورد. پیاده سازی موثر این رویکرد، نیازمند بازطراحی اهداف و محتوای درسی، ارتقای مهارت های حرفه ای معلمان، تدوین منابع یکپارچه و حمایت بالادستی در ساختار نظام آموزشی است. علیرغم وجود چالش های ساختاری و فرهنگی، شواهد تجربی موید آن است که اجرای موفق برنامه های میان رشته ای، منجر به افزایش انگیزه و توانایی حل مسئله در دانش آموزان و ایجاد بستری مناسب برای یادگیری ماندگار، منعطف و خلاقانه در دوره ابتدایی خواهد شد. در پایان، راهکارهایی برای رفع تنگناها و تقویت اجرای میان رشته ای پیشنهاد شده است.

کلیدواژه ها:

برنامه درسی ابتدایی ، رویکرد میان رشته ای ، انسجام دانش ، تفکر سیستمی ، آموزش نوین ، یادگیری یکپارچه