تاثیر خودتعالی و تعالی معنوی بر رفتار کاری نوآورانه با توجه نقش واسطه ای معنویت در محیط کار (مورد مطالعه: تامین اجتماعی استان سمنان)

هدف پژوهش حاضر تاثیر خودتعالی و تعالی معنوی بر رفتار کاری نوآورانه با توجه نقش واسطه ای معنویت در محیط کار (مورد مطالعه: تامین اجتماعی استان سمنان) بود. این پژوهش کاربردی از نوع توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری این تحقیق کلیه کارکنان تامین اجتماعی استان سمنان در سال ۱۴۰۴ به تعداد ۵۲۸ نفر بوده است. حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران ۲۲۳ نفر تعیین شد. همچنین نمونه های مورد نیاز به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه های استاندارد خودتعالی، تعالی معنوی، رفتار کاری نوآورانه و معنویت در محیط کار بوده است. هر چهار پرسشنامه از روایی و پایایی بالایی برخوردار و پایایی پرسشنامه ها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ به ترتیب ۹۰/۰، ۸۵/۰، ۷۸/۰ و ۸۲/۰ بدست آمد. جهت تحلیل داده ها از فنون آمار استنباطی (آزمون کلموگروف اسمیرنوف جهت بررسی نرمال بودن داده ها و همچنین آزمون معادلات ساختاری) در نرم افزارهای SPSS و SmartPLS استفاده شد. نتایج حاصل از این بررسی نشان داد که خودتعالی و تعالی معنوی بر رفتار کاری نوآورانه با توجه نقش واسطه ای معنویت در محیط کار تاثیرگذار بوده و خودتعالی، تعالی معنوی و معنویت در محیط کار بر رفتار کاری نوآورانه تاثیر مثبت و معناداری داشته و همچنین خودتعالی و تعالی معنوی نیز بر معنویت در محیط کار تاثیر مثبت و معناداری داشته است.

کلیدواژه ها:

خودتعالی ، تعالی معنوی ، رفتار کاری نوآورانه ، معنویت در محیط کار