تحول تکنولوژی نظامی و بازتعریف قدرت نظامی: تحلیل الگوی جنگ فضاپایه در راهبرد نظامی آمریکا

جنگ به عنوان مفهومی کلیدی در روابط بین الملل، علی رغم تلاش های گسترده برای پایان دادن یا کنترل آن، همواره در زندگی بشر تداوم داشته است. اگرچه بخش قابل توجهی از ادبیات پژوهشی روابط بین الملل به بررسی علل، پیامدها و امکان حذف جنگ اختصاص دارد، اما الگوهای جنگ و سازوکارهای تغییر آن هنوز با خلا مطالعاتی مواجه اند. این پژوهش با طرح این پرسش ها پیش می رود: چه عواملی در تغییر الگوی جنگ ها موثرند؟ این تغییر از چه سازوکاری تبعیت می کند؟ و ویژگی های الگوی نوین جنگ چیست؟ با کاربست مبانی نظری «نظریه انقلاب در امور نظامی» فرضیه پژوهش این گونه است که هرگاه پیشرفت تکنولوژی نظامی هم راستا با نوآوری های عملیاتی، مفاهیم عملیاتی جدید و انطباق سازمانی بتواند مزیت اساسی یک بازیگر مسلط را منسوخ کند و یا مزیت تازه ای در یکی از عرصه های جدید جغرافیا به آن بیفزاید با شکل دادن به یک انقلاب نظامی، الگوی نوینی از جنگ را به وجود خواهد آورد. با استفاده از روش بررسی تاریخی و با مراجعه به منابع مکتوب، کتابخانه ای و اسناد مشخص شد آمریکا در مقام بازیگر مسلط قدرت فضایی برای نیل به اثرگذاری رزمی بیشینه در جنگ ها، الگوی نوینی از جنگ را تحت عنوان «جنگ شبکه ای فضاپایه» به وجود آورده است. وابستگی قابل توجه آمریکا به جغرافیای فضا و متعاقبا تجهیزات و خدمات فضایی، این کشور را در برابر تهاجمات به جغرافیای فضا و تجهیزات فضایی به شدت آسیب پذیر کرده است. بر همین مبنا نابودی تجهیزات فضایی ایالات متحده به عنوان گرانیگاه قدرت نظامی این کشور بخش مهمی از راهبرد تهاجمی دشمنان را به خود اختصاص داده است.

کلیدواژه ها:

الگوی جنگ ، انقلاب در امور نظامی ، جنگ شبکه ای فضاپایه ، ژئوپلیتیک ، قدرت فضایی