بهینه سازی مدیریت پروژه های مقاوم سازی سازه های فرسوده با ترکیب روش های AHP و TOPSIS

در این مقاله چارچوبی میان رشته ای برای بهینه سازی فرآیند مدیریت پروژه های مقاوم سازی سازه های فرسوده ارائه می شود. ابتدا معیارهای فنی (مانند میزان آسیب دیدگی، هزینه اجرا و طول عمر باقیمانده) و معیارهای مدیریتی (مانند زمان بندی، تخصیص منابع و ریسک تاخیر) استخراج و دسته بندی می گردند. در گام بعدی، اهمیت نسبی هر یک از معیارها با استفاده از روش تحلیل سلسله مراتبی (AHP) تعیین می شود. وزن های به دست آمده سپس در تکنیک تصمیم گیری ترتیبی ترجیحی (TOPSIS) به کار گرفته شده تا سناریوهای مختلف مقاوم سازی رتبه بندی و گزینه بهینه انتخاب شود. قابلیت چارچوب پیشنهادی در یک مطالعه موردی روی سازه بتنی فرسوده بررسی شده و نشان داده شده است که تلفیق این دو روش می تواند موجب بهبود تصمیم گیری، کاهش هزینه و صرفه جویی در زمان پروژه گردد. نتایج تحلیل حساسیت نیز بیانگر پایداری راه حل منتخب در مواجهه با تغییرات وزن معیارها است. این پژوهش با ادغام روش های کمی مهندسی و رویکردهای مدیریتی، ابزاری عملیاتی برای مدیران پروژه های مقاوم سازی فراهم می آورد.

کلیدواژه ها:

AHP ، TOPSIS ، تصمیم گیری چندمعیاره ، مدیریت پروژه ، مقاوم سازی سازه های فرسوده