محدودیت های فناوری سیلیکونی (قانون مور) و نیاز به جایگزین های نانومقیاس

فناوری سیلیکونی که پایه اصلی صنعت نیمه هادی ها و پردازشگرهای کامپیوتری است، با محدودیت های فیزیکی، اقتصادی و تکنولوژیکی جدی در ادامه روند پیشرفت مواجه شده است. قانون مور، که رشد تصاعدی تعداد ترانزیستورها در هر تراشه را پیش بینی می کرد، در سال های اخیر با موانع قابل توجهی روبرو شده است. در این مقاله، محدودیت های فناوری سیلیکونی در مقیاس نانومتری بررسی شده و ضرورت ورود به فناوری های جایگزین نانومقیاس، مانند مواد دو بعدی، نانولوله ها و اسپین ترونیکس مطرح می گردد. این مطالعه به تحلیل چالش ها، داده های تجربی و چشم اندازهای توسعه در حوزه نانوفناوری می پردازد.

کلیدواژه ها:

فناوری سیلیکونی ، قانون مور ، محدودیت نانومقیاس ، نانوفناوری ، مواد دو بعدی ، نانولوله کربنی