حسابداری تاب آوری: پارادایمی نوین برای ارزیابی ریسک و جذب سرمایه هوشمند در عصر عدم قطعیت های زنجیره تامین

در جهان معاصر که مشخصه بارز آن بروز شوک های پی درپی و عدم قطعیت های ساختاری است، سودآوری تاریخی بنگاه ها به تنهایی نمی تواند ضامن بقا و موید شایستگی آن ها برای جذب سرمایه باشد. پارادایم های سنتی گزارشگری مالی، که بر عملکرد گذشته نگر متمرکزند، در ارائه تصویری از قابلیت یک شرکت برای تحمل تلاطم ها و بازیابی از بحران ها، به شدت قاصرند. این پژوهش، با رویکردی تبیینی و آینده پژوهانه، مفهوم نوظهور «حسابداری تاب آوری» را به عنوان یک چارچوب تحول آفرین معرفی می کند. حسابداری تاب آوری، نظامی برای شناسایی، اندازه گیری و گزارشگری شاخص های کلیدی تاب آوری عملیاتی، مالی و استراتژیک یک بنگاه است. مقاله حاضر ضمن تشریح مبانی نظری تاب آوری سازمانی و نقد خلاء آن در گزارشگری مالی کنونی، به تحلیل «وضع موجود» بخش تولید ایران می پردازد که در آن، شکنندگی زنجیره های تامین و عدم شفافیت ریسک های عملیاتی، سرمایه گذاران را در ارزیابی دقیق شرکت ها با چالش مواجه ساخته است. در ادامه، «وضع مطلوب» یعنی استقرار یک اکوسیستم اطلاعاتی که در آن «تاب آوری» به یک دارایی نامشهود قابل گزارش و قابل اتکا بدل می شود، ترسیم می گردد. در نهایت، این مقاله یک نقشه راه عملیاتی و مرحله بندی شده برای پیاده سازی اصول حسابداری تاب آوری در ایران ارائه می دهد تا شرکت های تولیدی بتوانند با نمایش «استحکام دفاعی» خود در برابر شوک ها، اعتماد سرمایه گذاران هوشمند را جلب کرده و پایداری بلندمدت خود را تضمین نمایند.

کلیدواژه ها:

حسابداری تاب آوری ، تاب آوری سازمانی ، مدیریت ریسک زنجیره تامین ، سرمایه گذاری هوشمند ، گزارشگری غیرمالی ، عدم قطعیت