اهمیت تعاملات اجتماعی در یادگیری دانش آموزان

رشد انسان از تولد تا نوجوانی، مسیری پیچیده و چندلایه است که تحت تاثیر عوامل زیستی، روان شناختی و اجتماعی شکل می گیرد. در این میان، تعامل اجتماعی جایگاهی محوری در رشد ذهنی، هیجانی و رفتاری دارد. برخلاف رویکردهای فردمحور که یادگیری و رشد را فرآیندی درونی و جدا از محیط اجتماعی می پندارند، دیدگاه های نوین در روان شناسی رشد، تاکید دارند که کودک نه در خلا بلکه در بافتی اجتماعی رشد می کند و بخش عمده ای از مهارت ها و توانایی های خود را از طریق ارتباط با دیگران کسب می نماید.تعامل اجتماعی به معنای کنش دوسویه میان افراد است که می تواند در قالب گفت وگو، بازی، همکاری، رقابت، همدلی و حل تعارض بروز یابد. این تعاملات از نخستین سال های زندگی، یعنی از زمانی که نوزاد به چهره مادر نگاه می کند یا به صدای او پاسخ می دهد، آغاز می شود و در مراحل بعدی، با پیچیدگی بیشتری در روابط با همسالان، خانواده، معلمان و جامعه ادامه می یابد. از این منظر، تعامل اجتماعی را باید نه تنها به عنوان ابزاری برای انتقال مفاهیم، بلکه به عنوان سازوکاری برای ساخت معنا، یادگیری و تحول شخصیت در نظر گرفت.واژگان کلیدی: تعامل اجتماعی، رشد شناختی، یادگیری اجتماعی