بررسی اثر مورین بر رفتارهای اضطرابی و افسردگی متعاقب هیپوپرفیوژن ایسکمی مزمن مغز در موشهای صحرایی نر

مجله علوم اعصاب شفای خاتم ایسکمی مغزی حالتی است که به تمام یا بخشهایی از مغز خون و در نتیجه اکسیژن کافی نمیرسد و موجب آسیبهای نورونی شدید و به دنبال آن موجب اختلالات اضطرابی و افسردگی میگردد. مورین ترکیبی فنلی دارد و آنتی اکسیدان قوی است. لذا هدف از این مطالعه بررسی اثر مورین بر اضطراب و افسردگی در مدل ایسکمی در موشهای نر. در این مطالعه تجربی ۵۰ سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (۲۵۰-۲۰۰ گرم به پنج گروه شامل گروه کنترل، شاهد، ایسکمی و گروههای ایسکمی دریافت کننده ۲۸ روز دوزهای ۱۵ و ۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم مورین به روش گاواژ تقسیم شدند. برای ایجاد ایسکمی شریانهای کاروتید عمومی دو طرفه جدا شده از دو قسمت مسدود و از بخش میانی قطع شدند. ارزیابی اضطراب در طی تست جعبه باز انجام گرفت همچنین برای سنجش افسردگی زمان بی حرکتی در شنای اجباری اندازه گیری شد در موشهای ایسکمی افزایش معنیدار اضطراب و افزایش مدت زمان حرکتی در تست جعبه باز و شنای اجباری مشاهده گردید (P < ۰.۰۰۱). در تجویز دوزهای ۱۵ و ۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم مورین افزایش تعداد بالابردن دستها (P < ۰.۰۰۱) و نیز کاهش معنیدار تعداد دفع در هر دوز مشاهده گردید (P < ۰.۰۰۱) و مصرف دوزهای ۱۵ و ۳۰ میلی گرم بر کیلوگرم مورین در موشهای ایسکمی در تعداد عبور از مربعات در جعبه باز افزایش مردادماه ۱۴۰۴

کلیدواژه ها:

مورین ، اضطراب ، افسردگی ، ایسکمی ، هیپوپرفیوژن