بررسی سطح ۲۳-IL و ۱۷۷-IL در مایع اطراف لثه در بیماران مبتلا به ژنژیویت

مقدمه اینترلوکین ۱۷ و ۲۳ نقش مهمی در ایمونوپاتوژنز بیماریهای دهان ایفا می کند. این بررسی مروری با هدف بررسی سطوح ۱۷-IL-۲۳/IL در مایع شکاف لثه ای در بیماران مبتلا به ژنژیویت را در مقایسه با افراد سالم انجام شد. روش ها: این بررسی مروری با جستجو در پایگاه های داده Google Scopus، PubMed/MEDLINE Scholar و Cochrane انجام شد. مطالعات مرتبط با موضوع انتخاب شدند و از نظر شاخصهای بالینی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج: هفت مطالعه بیماران مبتلایان به ژنژیویت و گروه کنترل افراد (سالم را مورد بررسی قرار داده بودند. ۷۵٪ از تحقیقات نمونه GCF را با نوارهای کاغذی جاذب جمع آوری کرده و سطح سیتوکین ۱۷-IL را به صورت جداگانه تحلیل کرده بودند. علاوه بر این، تحلیل کیفی نشان داد که تفاوت هایی در سطوح محور-IL ۱۷-IL/۲۳ بین افراد مبتلا به ژنژیویت و افراد سالم وجود دارد. نتیجه گیری: با توجه به یافته های به دست آمده از مطالعات مختلف ۱۷-L-۲۳/IL می توانند در آینده به عنوان ابزاری تشخیصی برای تمایز بین بیماریهای پریودنتال مورد استفاده قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

اینترلوکین ۱۷ ، اینترلوکین ۲۳ ، ژنژیویت ، سطح ۱۷-IL ، سطح ۲۳-IL