ساماندهی و مدیریت بافت های فرسوده شهری با رویکرد کاهش آسیب پذیری زلزله(مور مطالعه شهر کاشمر)

بافت های فرسوده بخش هایی از شهرها هستند که بنا به دلایل مختلف در معرض آسیب قرار دارند. یکی از مهمترین ابعاد آسیب پذیری این بافت ها زلزله و آسیب پذیری در برابر آن می باشد که تبعات بسیار زیاد مالی و جانی را به همراه خواهد داشت. پژوهش حاضر از نوع توصیفی تحلیلی و کاربردی است که هدف آن ساماندهی بافت فرسوده شهر کاشمر با رویکرد کاهش آسیب پذیری در زمان زلزله و بعد از آن می باشد که امروزه دچار فرسودگی گردیده است تا از این طریق بتوان موجبات ارتقای پایداری در این بافت را فراهم آورد. جمع آوری اطلاعات به دو روش اسنادی کتابخانه ای و میدانی با استفاده از ابزار پرسشنامه به تعداد ۱۰۰ نفر صورت گرفته است. این پژوهش جهت بررسی وضعیت بافت موردمطالعه رویکرد استراتژیک با تاکید بر روش تحلیل S.W.O.T و روش امتیازدهی QSPM را انتخاب نموده است. نتایج بدست امده نشان می دهد که در وضع موجود بافت فرسوده شهر کاشمر در برابر مخاطرات طبیعی بخصوص زلزله از آسیب پذیری بالایی برخوردار می باشد که جهت ساماندهی وضعیت آن استفاده از راهکارهای محافظه کارانه(wo) در اولویت اول قرار دارد.

کلیدواژه ها:

ساماندهی ، بافت شهری ، فرسودگی ، آسیب پذیری ، بحران ، شهر کاشمر