بررسی مقایسه ای شاخص توسعه انسانی در اسناد بالادستی چشم انداز کشورهای مسلمان (ایران، ترکیه، مالزی، قطر، عربستان سعودی، امارات متحده عربی)

موضوع این مقاله، بررسی مقایسه ای شاخص توسعه انسانی در اسناد چشم انداز کشورهای مسلمان (ایران، ترکیه، عربستان، مالزی، امارات عربی متحده و قطر) می توسعه باشد. هدف آن بوده تا اولا نشان داده شود که توسعه انسانی عنوان یکی از پراهمیت ترین مفاهیم موجود در ادبیات توسعه چه جایگاهی در چشم انداز این کشورها داشته و میزان اهمیت آن در سلسله مراتب اهداف توسعهی این کشورها چیست و ثانیا براساس گزارش های شاخص توسعه انسانی سازمان ملل، این کشورها به چه دستاوردهایی در این حوزه رسیده اند. به این منظور با بررسی متن اسناد چشم انداز این کشورها، تالش شده تا عناصر توسعه ی انسانی در این اسناد، استخراج شده و ارتباط بین آن ها در هر سند مشخص شود. به ویژه این هدف تعقیب می شود تا براساس رویکرد آماری به مفهوم توسعه، زمینه فضای اجتماعی قابلیت های در این اسناد یافته شود. از منظر پیگیری روند شاخص توسعه انسانی طی دوره ی ده ساله ۲۰۱۱-۲۰۲۰ به شاخص های کمی عوامل تشکیل دهنده ی این شاخص، از جمله سلامت، آموزش و استانداردهای زندگی به گونه ای مقایسه ای پرداخته شده است. روش انجام تحقیق در این رساله، مقایسه ای و شامل استفاده از ترکیبی از روش های کیفی (در تحلیل متن اسناد) و کمی (در تحلیل آمارهای مربوط به شاخص توسعه انسانی) بوده است. یافته های پژوهش ناظر به وجود رابطه ی همبستگی بین رویکردهای نظری در متن اسناد چشم انداز کشورها با شکل گیری زمینه های حصول به ارتقای توسعه انسانی در اقتصاد و اجتماع کشورهای مورد مطالعه است.

کلیدواژه ها:

توسعه ، شاخص توسعه انسانی ، سند چشم انداز ، کشورهای اسلامی ، آماریاسن