نقش سیاستهای مهاجرتی کشورهای توسعه یافته در شکل گیری جریانهای مهاجرت جهانی

در طول یک قرن گذشته، مهاجرت بین المللی تحت تاثیر الگوها و عوامل کلیدی متعددی شکل گرفته است. پروژه DEMIG نشان میدهد که سیاستهای مهاجرتی تاثیر محدودی بر حجم، جهت، زمانبندی و گزینش مهاجران داشته اند. برخالف باور عمومی، رشد مهاجرت جهانی با رشد جمعیت جهانی همسو بوده است. تغیرات کلیدی در مسیرهای مهاجرت طی نیمه دوم قرن بیستم شامل کاهش اروپا به عنوان یک منطقه اصلی مبدا و ظهور اروپا و خلیج فارس به عنوان مقصدهای جدید است. این تغییرات همراه با آزادسازی کلی سیاستهای مهاجرتی رخ داده است که تمرکز بیشتری بر گزینش مهاجران دارند تا کنترل سختگیرانه تعداد. تحلیل ما نشان میدهد که فرضیه هایی نظیر "خارج از کنترل بودن مرزها" و کارآمدی گسترده سیاست های مهاجرتی ممکن است اغراق آمیز باشند. در عوض، انواع مختلفی از "اثرات جانشینی" به محدودیت های کنترل مهاجرت اشاره دارند. این اثرات شامل تغیر مسیر مهاجرت به مقاصد دیگر، تغییر به مسیرهای قانونی و غیرقانونی، موجهای مهاجرتی "حال یا هرگز"، کاهش مهاجرت بازگشتی و اختلال در الگوهای گردش مهاجرت هستند. این یافته ها چالش های بنیادی سیاستگذاری را آشکار می سازند و بر لزوم نگاهی فراتر از صرفا سیاست های مهاجرتی تاکید می کنند. نتایج نشان میدهند که توجه به عوامل ساختاری اجتماعی، اقتصادی و سیاسی پیچیده و اغلب غیرمنتظره که به شکل غیرمستقیم و قدرتمندی بر مهاجرت تاثیر می گذارند و غالبا خارج از دسترس سیاست های مهاجرتی هستند، اهمیت زیادی دارد

کلیدواژه ها:

مهاجرت داخلی و بین المللی ، جغرافیای مهاجرت ، شوک های مهاجرتی ، سیاست های مهاجرتی ، رژیم های مهاجرت