نقش معلم در تربیت عقلانی از منظر علامه طباطبایی

در نظام تربیتی اسلام، عقلانیت یکی از ارکان بنیادین رشد انسان تلقی می شود. علامه طباطبایی با تاکید بر فطرت عقلانی انسان، تربیت را فرآیندی می داند که باید عقل را در مسیر فطری خود هدایت کند. در این میان، معلم به عنوان واسطه تربیت، نقشی کلیدی در فعلیت بخشی به قوای عقلانی متربی دارد. مقاله حاضر با روش تحلیلی-مفهومی، به بررسی جایگاه و نقش معلم در تربیت عقلانی از منظر علامه طباطبایی می پردازد. ابتدا با تبیین مبانی انسان شناختی و معرفت شناختی علامه، مفهوم تربیت عقلانی استخراج می شود، سپس با تحلیل آثار ایشان، ویژگی های معلم عقل ورز و روش های عقل پرورانه تدریس تبیین می گردد. یافته ها نشان می دهد که از منظر علامه، معلم باید خود اهل تعقل، آزاداندیشی، و پرهیز از تحمیل باشد و با شناخت فطرت و استعدادهای متربی، زمینه رشد عقلانی او را فراهم سازد. این مقاله با ارائه چارچوبی مفهومی، نقش معلم را از یک انتقال دهنده دانش به یک مربی عقل پرور ارتقا می دهد.

کلیدواژه ها:

علامه طباطبایی ، تربیت عقلانی ، معلم ، عقل ورزی ، تعلیم و تربیت اسلامی