تحلیل تاثیر روش های آموزشی ساخت گرا بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی

پیشرفت تحصیلی دانش آموزان، به ویژه در دوره ابتدایی، نیازمند بهره گیری از رویکردهای نوین آموزشی است که بتوانند یادگیری را به تجربه ای فعال، معنادار و پایدار تبدیل کنند. یکی از رویکردهای موثر در این زمینه، آموزش ساخت گراست که با تاکید بر نقش فعال یادگیرنده، یادگیری اکتشافی، حل مسئله و تعامل اجتماعی، زمینه ساز رشد شناختی و انگیزشی دانش آموزان می شود. پژوهش حاضر با هدف تحلیل تاثیر روش های آموزشی ساخت گرا بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان ابتدایی انجام شده و در طی آن، مبانی نظری ساخت گرایی، ویژگی های این روش، تفاوت آن با آموزش سنتی، یافته های پژوهشی مرتبط، موانع اجرایی و راهکارهای تقویت آن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج حاکی از آن است که آموزش ساخت گرا با فراهم کردن فضای یادگیری فعال و معنا دار، نه تنها بر کیفیت یادگیری، بلکه بر انگیزه، خودکارآمدی و تعامل اجتماعی دانش آموزان تاثیر مثبت دارد. با این حال، اجرای موفق آن مستلزم توانمندسازی معلمان، اصلاح برنامه درسی و ارزشیابی و تامین منابع است.

کلیدواژه ها:

آموزش ساخت گرا ، یادگیری اکتشافی ، پیشرفت تحصیلی ، آموزش ابتدایی ، ارزشیابی کیفی